Chapter 42

2445 Words

ALEXANDRIA Maya't maya ang tingin ko sa aking pambisig na relo. Gusto ko ng umuwi para matawagan ko na si Gregg. Hindi man lang kasi ako tinatawagan o i-text man lang kung umuwi na ba siya o hindi pa. Hindi ko rin naman siya matawagan dahil naiwan sa locker ang cellphone ko kanina ng mag-break ako. Malakas pa rin ang buhos ng ulan hanggang ngayon. Simula ng umalis ako sa apartment ay hindi na tumila ang ulan. Delikado sa daan lalo na at madulas ang kalsada. "Hoy!" "Ay, kabayo ka!" bulalas ko ng gulatin ako ni Misty. Tuwang-tuwa pa ito sa naging reaksyon ko. "Huwag mo nga akong ginugulat. Sabunutan kita riyan, eh," reklamo ko rito. "Bakit kasi panay ang silip mo ng oras? Uwing-uwi ka na ba? May naghihintay ba sa 'yo sa labas?" sunod-sunod na tanong nito. Pagkatapos ay bigla na lang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD