Zilan, hafif serin bir havanın yarattığı sisli bir güne gözlerini açtığında henüz şafak yeni sökmek üzereydi. Fakat, çiftlikte hayat çoktan başlamıştı. Mardin’deki çiftliklerinde de hayat bu saatlerde başlardı. Tüm çalışanlar atları beslemeye, bulundukları bölmeleri temizlemeye başlar ve bu bir iki saat kadar sürerdi. Yoğun ve biraz yorucu bir kaç saat olurdu. Sonra, tüm atlar, temiz havaya çıkarılır ve onların yürümesi sağlanırdı. Çünkü atlar gece boyunca ayakta durdukları için ayaklarının açılması sağlanırdı. Atlar hayatlarının çoğu zamanını ayakta geçirirdi. Hareket ettikleri sürece bu sıkıntı olmazdı. fakat sabit durduklarında bacakları karıncalanır uyuşurdu. Onun için bacaklarının kendine gelmesi için yavaş yavaş yürümesi gerekirdi.
Üzerine tulumunu giyen Zilan, kıvırcık saçlarını t
