ก่อนวันที่ฉันจะไปต่างประเทศหนึ่งวัน....ฉันคุยกับอาเพทายแล้ว อาเพทายอาสาจะไปส่งฉัน ไปส่งในที่นี้คือไปส่งที่เมืองนอกนะ แต่อาเพทายไปแค่วันเดียวก็กลับเพราะกลัวว่าคุณป๋าจะสงสัย
“ฝุ่น พรุ่งนี้ไปเดินเล่นที่ห้างกันมั้ย” มายถามในขณะที่เรากำลังเดินไปที่รถหลังเลิกเรียน ตอนนี้มายก็ยังไม่รู้ว่าฉันจะไปไหน
“มาย ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกแก” ฉันนอนคิดมาทั้งคืน ถ้าจะบอกมายตอนไปเมืองนอกแล้วนางก็คงจะเสียใจมากแน่ๆ เลยตัดสินใจจะบอกวันนี้
“เฮ้ย! ทำไมแกต้องทำหน้าจริงจังแบบนั้นด้วย” มายยิ้มเหมือนฉันกำลังจะล้อเล่นอะไร แต่พอเห็นสีหน้าที่จริงจังของฉันมายก็หุบยิ้ม “เรื่องใหญ่หรอ ?”
“พรุ่งนี้...ฉันจะไปเมืองนอกแล้วนะ”
“หื้อ! ไปทำ ไปเที่ยว?”
“....” ฉันส่ายหน้าไปมาตอบมายแทนคำพูด
“หรือว่าไปธุระกับคุณป๋า ?”
“ฉันจะย้ายไปเรียนต่อที่นั่น” ฉันเม้มปากแน่น พอมายได้ยินแบบนั้นก็ตาค้างทันที
“เรียนต่อ มันเรื่องอะไรฝุ่น!!
