ฉันลุกขึ้นเตรียมจะวิ่งไปที่ประตูแต่ก็ถูกคุณป๋าคว้าตัวเอาไว้ก่อน ครั้งนี้คุณป๋ากดฉันลงที่พื้น แล้วคร่อมบนร่างของฉันเอาไว้
“ยะ อย่าทำอะไรบ้าๆ นะคะ”
“เธอยั่วโมโหฉันเอง !!”
“ฝุ่นหรอคะ ? ฝุ่นยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ !!”
“อ่อยผู้ชายออกนอกหน้าแบบนั้น หึ!!” คุณป๋าขบกามแน่นแล้วมองฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ
“แล้วคุณป๋ามีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับฝุ่นละคะ” ถึงแม้จะพยายามดิ้นแล้ว แต่แขนกับขาของฉันถูกกดเอาไว้แบบนี้มันยากที่จะหลุดพ้น
“เดี๋ยวก็รู้ว่าฉันมีสิทธิ์มั้ย” คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปาก จากนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
แควก !! ชุดที่ฉันใส่ถูกฉีกออกอย่างง่ายดายด้วยฝีมือของคุณป๋า เนื้อผ้ามันเสียดสีกับผิวของฉันจนทำให้รู้สึกแสบเอามากๆ
“คุณป๋า อย่านะคะ อย่าทำ อื้อ~”
ฉันหมดสิทธิ์ที่จะพูดอะไรต่อเมื่อริมฝีปากของคุณป๋ากดทับลงมาบนริมฝีปากของฉัน มือหนาบีบปากฉันให้อ้าออกเพื่อเปิดปากให้ จากนั้นไ
