KANINA pa nagpalutang-lutang sa hangin ang kaluluwa ni Noah. Hindi niya alam ang eksaktong pupuntahan. Ang gusto lang niya ay makalayo kay Ishi; na hindi rin niya alam kung posible ba. Dahil isa iyong anghel. Maaari siya nitong masundan kahit saan man siya magpunta o magtago.
Nang magsawa si Noah ay tumigil muna siya sa ilalim ng puno. Umupo siya roon at sumandal. Kahit hindi naman na siya nakakaramdam ng pisikal na pagod, pakiramdam ni Noah ay latang-lata siya. He was so...tired. He was exhausted and wired with grievous energy. Maging ang kaniyang mga mata ay parang nawalan na rin ng kakayahan para maglabas ng maiinit na likido. Ni hindi niya alam kung normal pa ba na sabihin niyang unti-unting namamatay sa sakit ang kaniyang puso.
Dahil kahit pala patay na ay nasasaktan at umiiyak pa
