Deal with the Wild Knight

Chapter 4: Using

Yezenia Hipolito's P.O.V.

Ipinasok na niya ang sa kanya sa sa'kin. Same old feeling when he entered me from the first time. His length accessing my hole.

"Harder," I moaned when he hitted my g-spot.

"You are loving it, huh," he mocked and slap me on my butt.

Instead of feeling pain from what he did, I feel pleasure.

Binaba niya ang mukha niya sa aking mukha at nanggigigil na hinalikan ang aking labi. He is kissing it like there is no tomorrow.

Napaliyad ako ng maramdaman ko ng paparating na ako. "I'm..." hindi ko na natuloy ang aking sinasabi dahil lumabas na iyon.

"What?" asar niya ng hindi ko natuloy ang aking sinasabi.

I contracted my wall at him kaya naman bigla siyang napa ungol.

"Damn," he cursed.

Ako naman ang ngumisi sa kanya. Muli ay pinanggigilan niya ang aking labi. Akala niya siguro ay siya lang ang magaling mang asar.

He banged me again like there's no tomorrow. Nakailan yata kaming round ng gabing iyon.

Nagising ako na naka unan sa kanyang dibdib. Dahan dahan akong gumalaw at umayos ng upo. Pinagmasdan ko ang kanyang mukha. Ibinaba ko ang aking kamay at hinaplos ang kanyang pisngi.

Napangiti ako ng maliit. Mabuti na lang ay hindi niya binanggit ang pangalan ni Liarra habang nagniniig kami. Kung hindi ay masasaktan na naman talaga ako. Ngunit hindi rin naman niya binanggit ang aking pangalan.

"Mahal na mahal kita," I whispered. Hindi niya iyon maririnig dahil sobrang hina lamang.

Binuksan niya ang isa niyang mata at tinignan ako. Napangiti siya ng maliit ng makita ako. "Glad that you didn't leave," he said. Gumalaw siya at niyakap ako sa bewang. Pagkatapos ay ibinaon doon ang kanyang ulo.

Automatic na gumalaw ang kamay ko at sinuklay ang kanyang buhok gamit ang aking mga daliri.

"It's nine in the morning already," I said. Napatingin kasi ako sa orasan na nakapatong sa maliit na la mesa na nasa tabi ng kanyang kama.

"Hmm," he just said. Mas ibinaon niya pa ang kanyang mukha sa aking tiyan.

Ano ba naman iyan, Hyeighden? Mas lalo mo akong pinapa ibig sa'yo.

"Oras na. Kailangan pa nating magtrabaho," pangungulit ko sa kanya.

Inalis na niya ang mukha niya roon at umupo ng maayos sa aking tabi.

"Are you that excited to work?" tinaasan niya ako ng isang kilay.

Pumiling ako. "Hindi naman sa ganoon. Baka kasi marami kapang dapat gawin sa office," I explained.

Napahilot siya sa kanyang noo. "Fine," he answered.

Tumayo na ako. Nagtaka siya kaya naman hinawakan niya ako sa kamay.

"Where are you going?"

"Magbibihis na ako at uuwi. I need to change for work," I answered.

Napadila siya sa labi niya at binitawan na ang aking kamay. "Give me your address," he commanded.

"Bakit?"

"So that I can go to your place," sagot niya.

Napatigil ako at napa isip. I imagined him going to my place. That feels so exciting. It will be the first time that a man will go to my condo. And take note, he is the man that I love.

"Hey," pukaw niya sa akin.

"Huh? Yeah. I'll just gonna send it to you," I answered.

"Your number then?" ibinigay niya sa akin ang kanyang cell phone at pinatipa ang numero ko.

I typed my number there and give back his phone to him.

"Bye," paalam ko at nagmamadaling lumabas.

Habang nakasakay sa aking sasakyan pa uwi ay naisip ko kung kailan nga ba kami magkikita ulit para sa deal na ginawa niya.

As of now, I am loving the deal. It is my only option for him to notice me. Nagiging touchy naman na siya sa akin at gusto ko iyon. I will not deny that.

Naligo na ako at nagbihis pagka uwi sa aking condo. Mabilis lamang iyon dahil magiging sobrang late na ako. Eight thirty kasi talaga ang pasok ko.

"Ay bakit late?" tanong sa akin ni Ryuri pagka upo na pagka upo ko sa aking pwesto.

"Just if," I answered.

Nabigla ako ng hawakan niya ang mukha ko at pinaharap ako sa kanya. "Parang may iba sa'yo," pinaliitan niya ako ng mga mata at pilit na hinahanap ang kanyang sinasabi.

"Ano?" takang tanong ko.

Binitawan na niya ang mukha ko at napapalakpak ng isa. "Blooming ka. Ibang iba ang ganda mo ngayon. Nagliliwanag," saad niya at napangiti. "Anong sekreto mo a nagkaganyan ka?" seryoso niyang tanong.

Natawa ako ng mahina at inismiran siya. "Wala," saad ko at nag flip ng buhok.

"Wait," saad niya muli. Akala ko ay titigilan na niya ako. Pero hindi pa pala.

Muli ay pinaharap niya ako sa kanya. Hindi na sa mukha ang hinawakan niya. Hinawakan niya ang buhok ko at itinaas niya iyon.

May dinutdot siya sa gilid at napapiksi ako. "Ano iyan? Hickey ba iyan?" nanlalaking mga matang tanong niya.

Mabilis akong bumaling sa salamin na maliit na nasa la mesa ko. Tinignan ko ang kanyang sinasabi. Meron nga! Kitang kita iyon kapag nakataas ang aking buhok.

"Now I know your secret," tumatawang sambit niya. "s*x life," she whispered at me.

Namula ako at hinampas siya ng mahina sa balikat. "Naku Ryuri ah. Tigil tigilan mo ako," pumipiling na sambit ko.

"Sino muna? Sinong ka-s*x mo? O baka naman may love life ka na pala at hindi namin alam ni Yana," kulit niya.

"Magtrabaho na nga tayo. Sasabihin ko naman sa inyo kapag sigurado na ako," sagot ko.

"Fine," suko niya at bumalik na sa kanyang ginagawa.

Napa tingin ako sa aking cell phone ng may pumasok na text doon.

Hindi ko na muna iyon pinansin dahil busy ako sa pagbubukas ng computer. May bago kasi akog aasikasuhin ngayon.

Ang balak kong pagtingin sa mensahe ay hindi natuloy. Nawala iyon sa aking isipan dahil masyado akong nag focus sa aking ginagawa.

"Girl, baka gusto mong tignan ang cell phone mo. Kanina pa iyan," Ryuri said.

Doon na pumasok sa isipan ko ang pagchicheck niyon.

Napakunot ang noo ko ng number lang ang nakita ko. Hindi iyon naka register. Kinailangan ko pang kalkalin ang aking utak para matandahan kung may pinagbigyan ba ako ng number ko.

"Hyeighden," bulong ko ng maalala ko siya. Oo nga pala.

Dali dali kong tinignan ang mga mensahe niya.

"Hey, let's eat lunch together."

"Here at my office."

"Yezenia."

"Why aren't you replying to me?"

"Your eyes stay at the monitor huh. Spare some time for me."

Napakagat ako sa labi upang magpigil ng ngiti. Is he being clingy right now? Gosh, I am loving it.

"Okay. Let's eat lunch together," I typed back.

Nagtipa muli ako ng may maisip. "Baka may makakita sa atin?"

Agad ay nakasagot siya. "And so?"

"Baka anong isipin nila," I replied.

"Whatever, Yezenia. Bring your reports at my office then para may dahilan ka," sagot niya.

Napakamot ako sa aking batok. Oo nga ano. Bakit hindi ko na isip iyon? Okay lang naman na mag report sa oras ng lunch.

"Todo ngiti ka riyan ah. Sasabay ka ba ng lunch sa akin?" Ryuri blurted out.

Pumiling ako at itinaas ang listahan ng reports ko. "Nope. Ma una kana. Sir Hyeighden wants to see the reports now," pagdadahilan ko.

Napatango siya. "Okay," she answered.

Nag lunch na nga. Umalis na si Ryuri dahil gutom na gutom na siya.

Bago ako tumayo ay inayos ko muna ang aking sarili. Sinuklay ang buhok at naglagay ako ng kaunting powder sa mukha. I pressed my lips together para naman magkabuhay iyon.

Naglakad na ako patungo sa office niya.

Nakita ko si Gaillen na kumakain na sa kanyang la mesa. Iyong scretary ni Hyeighden.

Kumatok na ako at binuksan na ang pintuan. Nakatayo siya at nakasandal sa may glass wall. Umayos siya ng tayo nang makita na niya ako.

Sinalubong niya ako at siniil ng halik sa labi. Bago maghiwalay ang mga labi namin ay kinagat niya pa ang ilalim na parte ng aking labi.

"Hi," bati ko.

Hinawakan niya ako sa kamay at iginiya na papunta sa may table rito sa kanyang opisina. May pinagkakainan doon. May ulam at kanin na roon.

Pinanghila niya ako ng upuan. Pinapanood ko siyang pagsilbihan ako. My heart is melting right now. Mas lalong rumurupok pagdating sa kanya. Bakit ba kasi binibigyan niya ako ng kalinga? Lalo lang akong nahuhulog sa kanya.

"Let's start," he said and sit in front of me.

"Buti at naisipan mong magsabay tayo? Usually ay si Ryuri ang kasama kong mag lunch," pambubukas ko ng topic.

Ayaw ko naman na tahimik at maging akward ang aming lunch. First time pa naman namin ito.

"Don't you want?"

Ipiniling ko ang aking pulo. "Nope. I am just wondering," I said.

"I just feel it. Isa pa ay gusto kitang mas makilala. Lalo na at matagal tayong magsasama," sagot niya sa tanong ko kanina.

Napatango ako at napangiti. "Ano bang gusto mong malaman sa akin? You know, my life is just boring. Just work and with friends," I started.

"How about your love life? Wala ka bang naging kasintahan?" he asked.

Sumubo ako ng sweet and spicy breast chicken. Nginuya ko muna iyon bago sumagot. "Yup. I tried to go to blind dates but it never worked," I shrugged my shoulders off. Alanga naman sabihin ko ang totoong dahilan sa kanya. Na siya talaga ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay wala pa akong nagiging boyfriend.

"Okay," he said and eat his foods.

Nagtagal pa ang usapan namin. Ang tanging sa akin lang ang nabuksan na buhay. Hindi ako nakapagtanong tungkol sa kanya. Para ba kasing ayaw niyang pasukan ko iyon. I can feel it.

I know how big is the wall between the two of us. Mukhang matatagalan pa ako bago ko iyon matibag. He is so high that I know that is hard to reach.

I want to ask him about how he feels now. About the break up. Him and Liarra.

Alam ko naman kasi na hanggang ngayon ay may nararamdaman pa siya sa dati niyang kasintahan. Ang tagal niyang niligawan ito. Ang tagal din ng naging relasyon nila. Mahirap talagang kalimutan.

"Thanks for the lunch," saad ko ng matapos na ako.

Nabusog ako sa pag uusap namin. Sa pagkain din syempre.

Hinila niya ang upuan niya at lumapit sa akin. Ibinaon niya ang kanyang mukha sa aking leeg at inamoy amoy ako roon.

"The marks are too visible," he murmured. Hinaplos niya iyon.

Bumukas ang pintuan na nasa ganoon kaming tagpo.

Napatayo ako at binati ang dumating. "Good day, Sir Hiance," I said.

Tumingin ito ng diretso sa aking mga mata. Na para bang may sakit na bumulatay. Tumingin siya sa likuran ko. Kay Hyeighden. Masama ang ipinukol niyang tingin.

Humarap ako sa huli at nagpaalam na. Nagpaalam na rin ako kay Sir Hiance.

Bago pa ako makalabas ng tuluyan ay narinig ko ang usapan nila.

"What are you doing Hyeighden?" galit na utas ni Sir Hiance.

"What?" bagot na tanong ng isa.

"Are you using her to get even to me?" mapanghinakit na tanong ng kanyang kapatid.

"Why would I?"

"You know what I feel for her," tila naiiyak na saad ni Hiance.

Hindi ako makaalis sa aking kinatatayuan. Para bang may kailangan akong marinig.

"But you already have Liarra. Remember?"

Hindi ko makuha ang pinag uusapan nila. Na para bang naging slow ako.

Tuluyan na akong lumabas at iniwan sila. Naglalaro pa rin sa aking isipan ang gustong ibig sabihin ng kanilang usapan.

"Uyy lutang ka na naman," tudyo sa akin ni Ryuri ng makita niya akong naglalakad na parang tanga.

Kinuha ko na ang toothbrush ko at sumama na sa kanya.

"Nandyaan si Sir Hiance," salita ko.

"Talaga? Hindi ba sila war ni Sir Hyeighden?" nag aalalang tanong niya.

"Hindi ko rin alam. May pinag uusapan sila kanina ngunit hindi ko makuha kung ano iyon," tila namomoblemang sagot ko.