ชู้
1097 Words
ตอนที่1 ชู้
ธนาธิป ชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาแดงกล่ำมองหน้าจิ้มลิ้มที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างเจ็บแค้น เขาเพิ่งรู้ว่าแฟนที่คบกันมาเกือบปีเป็นผู้หญิงของคนที่แก่คราวพ่อ และคน ๆ นั้น เขาก็เรียกท่านว่าลุงมาตลอดชีวิต
“เป็นหมาของคนอื่นอยู่แล้ว เหอะ... หมดคำจะพูด”
“ธามคะ...”
“...”
“แพรจำเป็นนะ ครอบครัวแพรกำลังแย่เราจำเป็น...”
“ถ้าแพรเจอธามก่อนเขาเรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้ หญิงสาวพูดเสียงสั่นเครือ หากเรื่องที่ทำให้กำลังโกรธไม่ใช่เรื่องนี้เธอคงน่าสงสารจนเขาใจอ่อนยวบ
“กลับไปซะฉันไม่อยากทำร้ายเธอ”
“แพรรักธามจริง ๆ นะคะ” ธนาธิปกลืนก้อนสะอื้นลงคอ น้ำตาที่ไม่เคยไหลออกมาง่าย ๆ หยดกลิ้งผ่านแก้ม แต่เพียงหยดเดียวเท่านั้นที่ชายหนุ่มจะปล่อยผ่านมัน เขาโดนหลอก เขาเป็นคนโง่ขึ้นมาทันที แพรพลอยเป็นของคนอื่นมานาน คนที่เพิ่งคบไม่ถึงปีก็เป็นชู้อย่างไม่รู้ตัว
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ออกไปจากบ้านนี้ซะ”
“ธามยังโกรธแพรมาก เดี๋ยวแพรมาหาใหม่นะคะ”
.....
หลังจากวันนั้นแพรพลอยก็กลับมาใหม่จริง ๆ และยังทำอะไรต่ออะไรไม่ต่างจากตอนที่เป็นคนรักกัน ธนาธิปเองก็ไม่ได้ปฏิเสธแม้จะไม่ได้มองเธอเหมือนเดิมแล้วก็ตาม
จุ้บ
“คิดถึงแพรมั้ยคะ” เขาโดนสวมกอดจากทางด้านหลังขณะที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงห้อง เขาเห็นเธอตั้งแต่จอดรถ เปิดรั้ว และเดินเข้ามาแต่แรกแล้ว ชายหนุ่มยังสนใจบุหรี่มากกว่าคนที่เพิ่งกระโจนหอมแก้มเมื่อครู่
“ผัวเธอเขาเผลออีกแล้วเหรอ”
“แพรอุตส่าห์มาหา ธามอย่าพูดถึงคนอื่นเลยนะคะ”
“เหอะ”
“อย่าหลอกตัวเองเลยนะคะว่าไม่รักแพรแล้ว” มือบางลูบไล้ที่หน้าท้องแน่นหนั่นอย่างเย้ายวน และเมื่อธนาธิปยังนิ่งมือนั้นก็เลื้อยลงต่ำเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ทำให้เขาพ่ายแพ้ต่อเธอ...
.....
หนุ่มใหญ่วัยห้าสิบห้าดวงตาแข็งกร้าวราวผู้มีพลังทำลายย้างสูง เขาเป็นเบื้องหลังของนักการเมืองที่มีชื่อเสียง ใคร ๆ ต่างก็ก้มหัว ไม่กล้าสบตาที่คมดุราวสัตว์ร้ายคู่นี้
“พี่จรัลให้ผมเข้ามาหาถึงที่นี่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”
“ลูกแกเป็นชู้กับเมียฉัน”
ปึก!
ตกใจในคำพูดแล้วยังต้องตกใจกับรูปภาพทั้งหลายที่จรัลโยนมันมาเบื้องหน้า ธนาเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นแววตานั้นเรียบนิ่งแต่รู้ดีว่าข้างในนั้นลุกเป็นไฟ
“ถ้าไม่ใช่ไอ้ธามที่มองมันเป็นหลานฉันเป่าหัวมันไปแล้ว”
“ผมจะจัดการมันเองครับ ขอบคุณพี่จรัลมาก ๆ ที่ให้โอกาสลูกผม”
“แกก็รู้ว่าความอดทนฉันมันมีน้อย จัดการลูกแกให้เรียบร้อยล่ะ”
“ครับพี่”
ธนารีบบอกเรื่องทั้งหมดกับภรรยา เขาต้องจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด จรัลเป็นรุ่นพี่ที่เขาเคารพ และเขาก็เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เรื่องนี้จะทำให้เขาเดือดร้อน
“อย่างที่ฉันคิดไม่มีผิด ก็ว่าอยู่ทำไมหน้าคุ้น ๆ”
“ต้องรีบจัดการนะกช พี่จรัลฆ่ามันตายแน่”
“ถึงกับตายกันเลยรึธนา” สายบัวผู้เป็นแม่ยายแทบช็อคเมื่อได้ยินเรื่องตายที่จะเกิดกับหลานคนเล็ก
“นี่ยังช้าไป ถ้าธามไม่ใช่ลูกผมไม่มีโอกาสแบบนี้แน่”
.....
บงกชปรี๊ดแตกเมื่อเห็นกระเป๋าแบรนเนมของผู้หญิงและรองเท้าส้นสูงสีครีมที่ชั้นล่างของบ้านลูกชาย คนของสามีโทรมาบอกว่าแพรพลอยมาที่นี่ตั้งแต่สามทุ่มจนตอนนี้ก็ฟ้าสว่างแล้ว
ก๊อก ๆ
“ธาม! เปิดประตู”
ก๊อก ๆ ๆ
“ธามแม่รู้ว่าได้ยิน!” บงกชนับหนึ่งถึงสิบในใจ ก่อนประตูจะถูกเปิดออกด้วยฝีมือของอีกคนที่ไม่ใช่ลูกชายเธอ ใบหน้าของหญิงสาวที่เต็มไปด้วยรอยช้ำไม่ได้ทำให้เธอเกิดความสงสารได้เลย
“หน้าด้าน! มีผัวคาอยู่แล้วยังจะมาหาผู้ชายคนอื่น”
“แพรกับธามรักกันนะคะ” บงกชกวาดสายตามองหาลูกชายก็เห็นว่าธนาธิปกำลังสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงเขาสวมเพียงกางเกงยีนส์ เดาไม่ยากเลยว่าก่อนหน้านี้ทำอะไรกันไปบ้าง
“เธอกำลังจะทำให้ลูกฉันตาย หยุดมาหาธามได้แล้ว”
“แต่เรา...”
“ออกไป!” บงกชคำรามลั่นนึกอยากกระชากผมเด็กนี่แล้วลากออกไปให้รู้แล้วรู้รอด แพรพลอยปล่อยน้ำตาไหลต่อหน้าเธอก่อนจะคุกเข่าลงอย่างน่าสมเพช
“ฮึกก แพรรักธามจริง ๆ นะคะ และแพรก็เชื่อว่าธามก็ยังรักแพรอยู่ไม่อย่างนั้นแพรคงไม่ได้มาหาธามแบบนี้อยู่”
“แล้วผัวเธอที่ธามเรียกเขาว่าลุงล่ะ เธอเอาไปไว้ไหน”
“แพรไม่ได้รักพี่จรัลค่ะ”
“อย่ามารักลูกของฉันเลยแพรพลอย เธอกำลังจะทำให้เขาเดือดร้อน ออกไปซะก่อนพี่จรัลจะรู้ว่าเธอมาที่นี่” แพรพลอยร้องไห้หนักก่อนจะหันไปหาเจ้าของบ้านที่ยืนสูบบุหรี่ไม่สนใจเธอสักนิด เขายังรักเธออยู่ไม่อย่างนั้นคงไม่เกิดเรื่องบนเตียงหลังรู้ความจริงหรอก
“วันนี้แพรกลับก่อนก็ได้ค่ะ”
“อย่ามาเหยียบที่นี่อีกแพรพลอย ถือว่าเห็นใจหัวอกคนเป็นแม่อย่างฉัน” หญิงสาวไม่รับปากแต่เดินเลี่ยงออกไปเงียบ ๆ แทน ดวงตาคมกริบจึงมองไปที่ลูกชายและไวกว่าความคิดสองเท้าก็ก้าวเข้าไปหา
“แพรพลอยเป็นเมียของลุงจรัล”
“รู้แล้ว”
“ธาม! รู้แล้วทำไมยังทำ!”
“เขาเสนอ ผมก็สนองให้” บงกชโกรธลูกจนปากสั่น พ่อแม่นั้นก็ห่วงแต่ดูเจ้าตัวทำสิ
“เลิกยุ่งเลยนะ ลุงจรัลเอาถึงตายแน่”
“ผมอยู่ของผมดี ๆ เมียลุงจรัลเข้ามาเอง”
“ก็ไล่มันไปสิ!”
“ไล่แล้ว แต่ไม่ไป” ธนาธิปพูดเสียงเรียบเหมือนไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ทำให้คนเป็นแม่ปรี๊ดแล้วปรี๊ดอีกได้ในเวลาไม่กี่นาที
“ถ้าพ่อมาจัดการเองจะว่าแม่ใจร้ายไม่ได้นะธาม ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ นะ”
- Writer
