ภายในห้องโถงกรวัตรกำลังนั่งคุยอยู่กับปัทมา โดยมีเมฆาและแม่ของเขานั่งอยู่ข้างๆ กัน เมื่อเข้ามาในตัวบ้านปิ่นอนงค์และคุณหมอหนุ่มก็รีบยกมือไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อม
“สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ”
“ต้องขอบใจผากับเมฆมากนะที่จัดการเรื่องบริษัทให้ และก็ตารินอีกคนนึงด้วย ขอบใจมากๆ เลย” ปัทมาเอ่ยขึ้นท่ามกลางสายตามึนงงของปิ่นอนงค์และกรกล้า
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมก็ทำเพื่อน้องชายตัวเองด้วย” กรวัตรขยิบตาให้กรกล้าที่นั่งฝั่งตรงข้าม เขาก็แค่ปูทางไว้ให้น้องชายได้เดินอย่างเท่ห์ๆ เท่านั้นเอง
เมฆายกข้อมือขึ้นดูเวลาแล้วสะกิดบอกมารดาเบาๆ “แม่วันนี้มีธุระไม่ใช่เหรอครับ”
“อ๋อๆ ใช่ วันนี้มีงานการกุศล เธอจะไปด้วยกันไหมปัท?” รุ่งนภาเอ่ยถาม
“พอดีเลย วันนี้คุณนภัทรเดินทางไปธุระพอดี ได้ๆ ฉันไปด้วย ว่าแต่เธอรีบไหม ช่วยฉันดูชุดก่อนได้ไหม?”
รุ่งนภาพยักหน้า “ได้สิ”
ปัทมาเอ่ยกับบรรดาลูกๆ “ถ้างั้นทุกคนตามสบายนะ แม่ขอตัวก่อนนะ”
