“น้องปิ่นนี่หลอกง่ายจังนะครับ ไม่สนุกเลย”
“ไอ้เมฆ!”
“วู้! ไม่เอาไม่เรียกพี่แบบนั้น พี่แค่อยากสงเคราะห์คนอวดดีแบบเธอหน่อย อีกไม่นานหรอกอะไรที่แม่เธอสร้างมันจะเป็นของแม่พี่ทุกอย่าง”
“ฉันจะบอกแม่”
“เชิญ ได้ข่าวว่าตอนนี้น้องปิ่นกับคุณแม่ทะเลาะกันไม่ใช่เหรอครับ พูดไปคุณแม่จะเชื่อแค่ไหนกัน”
เมฆาคาดเดาสถานการณ์ตอนนี้ได้ถูกทุกอย่าง ไม่ว่าปิ่นอนงค์จะพูดยังไงมารดาเลี้ยงของเธอก็ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด เผลอๆ อาจจะคิดว่าเธอใส่ร้ายเมฆาเพื่ออยากให้คุณแม่ยกเลิกเรื่องจับคู่ระหว่างเธอกับเขาก็ได้
“แล้วมาบอกฉันทำไมตอนนี้ ไม่กลัวความลับจะแตกรึไง” ปิ่นอนงค์ลองถามหยั่งเชิง
“ถ้ากลัวก็คงไม่กล้าพูดหรอก แต่ที่พูดเพราะอะไรรู้ไหม?” เมฆายื่นหน้าเข้ามาใกล้พลางแสยะยิ้มร้าย “เพราะอีกไม่นานฉันก็จะทำสำเร็จแล้วไง เริ่มจากที่หุ้นกิจการแม่เธอ ฉันกว่นซื้อมาเกือบหมดแล้วน่ะสิ…ปิ่นอนงค์ที่รัก หึๆ”
“คนเลวๆ อย่างนายยังไงก็ต้อ
