บทที่ 32 เวลาที่เหลือน้อยลง 1
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น...
บนทางสายเล็กปรากฏหญิงสาวเรือนร่างอรชรในอาภรณ์สีแดงเพลิงเดินเลียบลงจากเขา โดยมีชายหนุ่มผู้หนึ่งเดินรั้งท้าย ทิ้งระยะห่างอยู่ประมาณสามสี่ก้าว ชายอาภรณ์สีแดงพลิ้วสะบัดราวกลีบเหมยกุ้ย(กุหลาบ)ปลิวว่อนกลางอากาศ ผิวขาวละเอียดดุจหยกน้ำดีตัดกับสีของอาภรณ์ ทั้งดูสง่างามและน่าลุ่มหลงในเวลาเดียวกัน
นางลูบแขนเสื้อสีแดงเพลิง ใบหน้าประดับรอยยิ้มบางๆ กู่เย่าไป๋เป็นคนเลือกอาภรณ์สีแดง มิใช่เพื่อให้นางเป็นที่สะดุดตา แต่เพื่อให้นางตระหนักถึงฐานะของตนเองบนเขาหมื่นพิษ
กุ้ยหลินหรี่ตาลงกึ่งหนึ่ง หากเปรียบกู่เย่าไป๋เป็นจอมมาร นางก็คงเป็น... นางมารสินะ หึ! แน่นอนว่าย่อมไม่ใช่อยู่แล้ว นางจะเป็นมารได้อย่างไร เพราะนางออกจะขี้ขลาดถึงเพียงนี้
แต่ว่า... ความคิดนี้ไม่เลวเลยทีเดียว อันที่จริง นางก็อยากจะลองดูสักครั้ง เป็นนางมารแต่ได้อยู่เคียงข้างก
