Chapter 14
Zoe's POV
After three weeks na nasa loob lang ako ng kwarto, ehh naka labas na ako. Nasa hardin ako ngayon at nag tsa-tsaa pero andaming bantay na makikita mo sa paligid. Naalala ko na naman anoong mga naka lipas na araw dahil sa kagustuhan kong makaalis e-nagwala na ako at pinag hahagis ang kung ano mang mahawakan ko hanggang sa pinigilan na ako ng mga tauhan na naka bantay sa loob ng kwarto ko dahil may hawak akong isang glass na nabasag galing sa isang picture frame I was about to stab myself dahil iyon na lang nag nakikita kong way para maka alis ako sa lugar na ito.
Flashback
Ito na lang ang paraan ko ra pakawala ako sa bahay na ito.. I have to go back to Sasuke.
My face is wet from my tears… “Baka maka labas ako dito pag tinarak ko ito sa aking dibdib..I don’t freaking know until I’ll stab myself” I was about to do it, but I was stopped but someone stop me.
“Zoe… please don’t do this” the guy who was holding my hand said to me.
“W-Who are y-you?” I ask between my sobs.
“It’s me Rei.” He spoke
“Rei?” walang ganang tanong ko sa kanya.
“Yeah, it’s me Rei” sabi nya ulit
“Rei?” tanong ko ulit
“Yes… Please Zoe let go of the glass your hand is bleeding” he worriedly said
“Gusto ko nag bumalik sa Tanaka mansion, gusto ko nang umuwi” I said while crying
“Yes, you’ll be home after 3 weeks. I promise” sabi ni Rei sakin pinanliitan ko sya ng mata at kinakapa ko kung nag sasabi sya nag totoo.
“Promise?” parang batang sabi ko
“Yes, I promise. Please let go of the glass” he plead
Naka hinga sya nag maluwag nag makitang binitawan ko ang glass sa kaliwa kong kamay, naglakad ako patungong kama at doon umopo at na rinig ko nalang na may sinabi si Rei sa mga tao na nakikinood kanina, wala na akong pakialam kung ano ang mga ginagawa nila dahil iniisip ko ang pamilya ko pati na si Sasuke.
Na bigla naman ako nag biglang may humawak sa kamay ko.
“I’ll clean your wounds, Zoe.” Malumanay nyang sabi.
I didn’t bother to nod or talk. I just look at the wall and cried again. I heard him sign and wipe my tears on my face.
I was taken aback when he hugs me and said that it will be all okay and everything will be fine soon.
Hindi ko alam kung bakit pero mas punalahaw ako ng iyak dahil sap ag alo nya sakin and I feel a sleep while Rei is hugging me till I calm down and fall asleep.
Pag gising ko kina umagahan ibang kwarto na ang na bungaan ko. Inikot ko ang aking mga mata at sa wakas ay nakakita ulit ako ng Liwanag na galing sa araw, agad kong binuksan ang bintana at bumungad sakin ang maliwalas na simoy ng hangin.
“Atleast I feel alive in this room compared to the first one.” Kausap ko sa sarili ko. Na wala lang ako sa malalim na pag iisip ng may margining akong katok at pag bukas ng pintuan.
“Hey,good morning” Magandang bati sakin ni Rei.
“Morning” tanging sabi ko lang.
“I brought you breakfast Zoe, come let’s eat” aya nya sakin
“Salamat” sabi ko at umupo sa isang upuan na naka harap sa kanya. Naka ngiti sya sakin at naka titig lang ako sa kanya.
“Anong ginagawa mo dito?” tanong ko sa kanya.
“Hmmm… I work here” maikli nyang sagot
“Please Rei I want to go back to the Tanaka residence. Please help me to escape” pag mamakaawa ko sa kanya at baka pwede nya kong matulungan.
“I can’t because if I’ll help you escape, I’ll be dead” he said
Tangina naman makakatakas nga ako mamamatay naman ito pag tinulungan ako, nag simula na naming tumulo ang aking mga luha.
“Bakit ba ito nangyayari sakin? Do I deserve this kind of s**t?” tanong ko
“Hey, don’t think like that” he said and wipe my tears from my cheeks.
“I want Sasuke, Rei” sabi ko habang naka tingin sa kanyang mga mata. After he heard it, there was sadness and pain in his eyes but he smiled at me. Natahimik kaming dalawa na patingin na lang kami sa pinto ng may kumatok sa pinto at tumayo na si Rei.
“I’ll come back Zoe, please don’t forget to eat your food” sabi nya at lumabas na.
“Kailan ba ito matatapos?” tanging bulong na tanong ko na lang sa aking sarili at tumulo an ang mga luha.
Diko na alam kung anong petsa na ngayon at kung anong araw na, basta kumain at naka tunganga lang ako magdamag. Walang palaya naman na bumibisita si Rei sakin at kinakausap ako, hanggang nakita ko si Rei na Malaki ang ngiti sa akin as biglang sinabi na.
“Zoe, you can go outside already!” yan ang balita nya sakin na ikinatuwa ko
“Talaga?! Babalik na ako sa Tanaka residence?” tanong ko na lan sa kanya pero biglang lumungkot ang mukha nya
“No, sorry hanggang garden ka lang and maraming bodyguards na mag babantay.” Bagsak balikat nyang sabi sakin
“G-ganon ba” malongkot kong sabi.
“But atleast you can see the garden and the nature” sabi naman nya
“Yeah” walang gana kong sabi.
So ayon ang nagyari sa kin for the pass 3 weeks, this life of mine is very f****d up.
I really miss Sasuke.
“Hey Zoe” bati sakin ni Rei
“Hi” walang gana kong sagot sa kanya and mukhang nasasanay na din sya sa tono ng sagot ko sa kanya
“You like the view?” tanong nya ulit
“hmmm” sagot ko
“Did you eat your lunch already? Shall we eat dessert?” tanong nya ulit
“Okay” maikling sagot ko.
“Okay, I’ll get our dessert” he said before he stands up and walk to the kitchen or I don’t know.
And I on the other hand continue to watch the flowers swaying on the garden.
Rei’s POV
As I walk inside the house I look back at Zoe and watch her looking the flowers in our garden.
“You’ll see him Zoe how cruel he is, and you’ll regret that you fell for a loser like him.”