หลังจากเข้าไปจัดการคนที่บังอาจวางยาเขาเสร็จเจสก็เดินนำเข้ามาในผับที่เขามาเป็นประจำโดยมีลูกน้องคนสนิทอย่างมอสตามมาด้วย วันนี้เขาอยากดื่มอยากปลดปล่อยตามประสาชายโสด
“นี่ลูกพี่มาเที่ยวอีกแล้วเหรอครับ”
“เออ สิวะ มึงถามทำไม”
“ก็แค่อยากรู้” เจสส่ายหัวให้กับมอสที่ลอกเลียนพฤติกรรมของเขามาเกือบหมดยกเว้นนิสัยเจ้าชู้ เขาคิดผิดหรือคิดถูกนะที่รับเจ้านี่มาเป็นลูกน้องและสอนมันทุกอย่างมันเลยสร้างเรื่องปวดหัวให้เขาไม่เว้นแต่ละวัน มาถึงตอนนี้เขาเข้าใจความรู้สึกของเจ้านายอย่างเจบีกับคู่หูอย่างโรมขึ้นมาทันที ว่าเวลามีคนมาป่วนประสาทนี่เป็นยังไง จะเรียกกรรมตามทันได้หรือเปล่านะ
เจสนั่งดื่มไปพลางไล่สายตามองหาสาว ๆ ที่ถูกตาต้องใจเพื่อที่จะได้ชวนไปต่อกันคืนนี้ โดยมีมอสนั่งดื่มอยู่ข้าง ๆ เพียงไม่นานเจสก็เจอกับสาวที่ส่งสายตาเชิญชวนมาทางเขา ซึ่งเจสก็ไม่ปฏิเสธไมตรีเขายกแก้วขึ้นแล้วส่งยิ้มเสน่ห์ไปให้เธอ
“เจอสาวถูกใจแล้วเหรอครับ” มอสมองตามสายตาและดูการกระทำของเจสก็รู้ได้ทันทีเลยว่าลูกพี่เขาเจอสาวที่จะไปต่อด้วยคืนนี้แล้ว
“ทำไม”
“ก็ถ้าลูกพี่ไปผมก็จะได้ไปเหมือนกันไงครับ ผมง่วงแล้ว”
“มึงไม่คิดจะหาสาว ๆ ไปต่อคืนนี้สักคนบ้างเหรอวะ ออกกำลังกายก่อนนอนทำให้หลับสบายนะเว้ย”
“ไม่ครับ ผมไม่มั่วเหมือนลูกพี่อีกอย่างผมกลัวติดโรค”
“ไอ้ห่า” เจสด่ามอสพร้อมยกเท้าขึ้นหมายจะถีบไอ้คนกวนประสาทสักหน่อยแต่ก็ต้องยกลงอย่างเร็วเมื่อสาวที่เขาตอบรับไมตรีเมื่อกี้เดินส่งยิ้มหวานกับสายตาเชิญชวนมาให้เขา
“สวัสดีค่ะ แอนนี่ค่ะ” แอนนี่แนะนำตัวด้วยรอยยิ้มหวานหวานโดยไม่ลืมเผื่อแผ่ไปยังมอสที่นั่งอยู่ด้วย เธอเดินมานั่งลงข้างเจสอย่างไม่ต้องมีใครเชิญ
“เจสครับ ส่วนนี่มอส”
“ครับ”
หลังจากแนะนำตัวและทำความรู้จักกันแล้ว เจสกับแอนนี่ก็นั่งดื่มนั่งมองตากันด้วยสายตาสื่อความหมายเดียวกัน ดื่มกันสักพักแอนนี่ก็เริ่มซบหน้าลงบนไหล่แกร่งของเจส มือเธอก็เริ่มไม่นิ่งลูบไล้ไปตามแผงอกแกร่งที่แม้จะลูกผ่านเสื้อผ้าเธอก็ทำให้เธอรู้เลยว่าด้านในนั้นแน่นขนาดไหน
แอนนี่เลื่อนมือที่ลูบไล้ไปเรื่อย ๆ จนมาวนไปมาอยู่แถว ๆ โคนขาของเจส ทำให้เจสนั่งไม่ไหว เขารั้งคอของแอนนี่เข้ามาหวังจะจูบแต่พอร่างของเธอเข้าแนบชิดจนได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงก็ทำให้เจสรู้สึกฉุนและไม่ชอบกลิ่นทำให้เขาคิดไปกลิ่นกายหอม ๆ ของสาวคนล่าสุดที่เขามีอะไรด้วยมันเลยทำให้อารมณ์ที่กำลังปะทุของเขาหายเอาดื้อ ๆ ซึ่งแอนนี่เองก็รู้สึกแปลกใจกับการกระทำของเจส ทั้งที่ตอนแรกเขาดึงเข้าไปจูบแท้ ๆ แต่กลับหยุดกลางอากาศ
“คุณเจสเป็นอะไรคะ”
“เปล่าครับ”
“งั้นเราไปต่อที่อื่นกันดีไหมคะ” แอนนี่เอ่ยชวนเจสไปต่อกับเธอยังไงคืนนี้เธอไม่คิดจะปล่อยเขาหลุดมือไปง่าย ๆ หรอก ผู้ชายหล่อดูดีดูภูมิฐานแบบนี้ไม่ควรจะปล่อยหลุดมือ เผื่อถูกใจอาจจะสานต่อกันไปยาว ๆ
“ครับ ไอ้มอส กูกลับก่อนนะ”
“ครับลูกพี่”
เจสเดินเข้ามาในบริษัทด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งกับอารมณ์ที่หงุดหงิดผิดไปจากทุกวันที่เขามักจะยิ้มแย้มอารมณ์ดี ทำให้บรรดาพนักงานต่างมองตามด้วยสายตาสงสัยและอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนอารมณ์ดีอย่างเจส
“สบายตัวแล้วใช่ไหมลูกพี่” ทันทีที่มอสเห็นเจสก็เดินผ่านโต๊ะทำงานเขาไปก็เอ่ยทักทายเหมือนปกติ โดยไม่ได้สังเกตหรือมองเจสแม้แต่น้อยว่าตอนนี้เจสสีหน้าเป็นยังไง
“สบายห่าอะไร แม่งหงุดหงิดฉิบหาย” เจสตอบกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องทำงานของตัวเองโดยมีมอสเดินตามเข้ามาติด ๆ ด้วยความสงสัยอยากรู้
“อ้าว!!! ทำไมไม่สบายตัวละครับเมื่อคืนลูกพี่ก็ออกไปกับสาวได้ปลดปล่อยก็ต้องสบายตัวสิครับ”
“แม่ง กูไม่รู้วะอยู่ ๆ ก็หมดอารมณ์ซะงั้น กูพยายามแล้วแต่มันไม่ได้”
“ผมงงไปหมดแล้วนะเนี่ย มันเกิดอะไรขึ้นครับ”
“กูไม่รู้โว้ย”
“มันต้องมีสาเหตุสิครับ แล้วตอนนั้นลูกพี่นึกถึงอะไรอยู่ถึงได้หมดอารมณ์” เจสฟังคำพูดของมอสก็คิดทบทวนว่าตอนนั้นเขาคิดถึงอะไรถึงได้หมดอารมณ์
“งั้นลูกพี่ก็คิดไปผมขอไปทำงานก่อน” มอสพูดทิ้งให้เจสได้คิดทบทวนก่อนที่ตัวเขาจะขอออกไปทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จ มอสยังไม่ทันได้เดินออกจากห้องก็โดยเจสเรียกเสียงดังจนเจ้าตัวรีบหันหน้ากลับมามองเจสด้วยความตกใจ
“ไอ้มอส!!!”
“ครับ”
“กูอยากได้ประวัติของผู้หญิงที่กูมีอะไรด้วย”
“โห.... คนไหนละครับลูกพี่นอนกับผู้หญิงเป็นร้อย ถ้าไม่ระบุผมหาให้ไม่ถูกหรอกครับ” พอได้ฟังคำสั่งของเจสมอสก็อดจะร้องโอดครวญไม่ได้ ถึงเขาจะเก่งเรื่องสืบแต่เขาก็คงไม่สามารถหาประวัติผู้หญิงที่เจสเคยนอนด้วยได้หมดแน่นอน
“ไอ้ห่า ก็ผู้หญิงวันที่ก็โดนวางไง โง่จริงมึงนี่”
“ก็ลูกพี่ไม่ระบุตั้งแต่แรกแล้วผมจะรู้ไหม ว่าแต่เธอชื่ออะไรรูปร่างหน้าตาเป็นยังครับ พอมีรายละเอียดคร่าว ๆ บ้างไหม”
“ไม่มี”
“อ้าว!!! นอนกับเขาแต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย แล้วผมจะรู้ไหมว่าจะต้องไปตามหาเธอที่ไหน” มอสโวยวายออกมาทันทีที่ไม่ได้ข้อมูลอะไรจากเจสเลย นอนกับสาวแต่จำอะไรเกี่ยวกับคนที่นอนด้วยไม่ได้เลยแบบนี้ก็ได้เหรอ
“เรื่องของมึง แต่ไปหาประวัติเธอมาให้กูเร็วที่สุด ไปได้แล้ว”