CHAPTER 12 – ECHOES OF RETALIATIONS
1002 Words
Malamig ang simoy ng hangin sa gabi, pero hindi malamig sa pakiramdam ni Hanna ang kaba. Nakaupo siya sa dingding ng apartment building niya, hawak ang notebook na iniwan ng informant. Every page parang may lihim na nagbubukas sa kanya.
“Piolo, paano natin huharapin ‘to?” tanong niya, parang baon ang worry sa boses.
Si Piolo, nakatayo sa tabi ng bintana, nakatingin sa city lights. “Step by step, Hanna. We focus on what we can control. Limson’s retaliation is inevitable, so we anticipate.”
“Pero ang dami na niyang na-target… pati community natin, baka siya na ang next.” Napailing si Hanna, halos maiyak sa frustration.
“Exactly why we have to be smarter. Hindi basta takot ang dapat mangyari dito,” sabi ni Piolo, tono serious pero calm. Lumapit siya at inabot ang kamay niya sa notebook. “This gives us leverage, but we need proof to hit him where it hurts—legally, publicly.”
Hanna huminga ng malalim, sinusubukan i-organize ang thoughts niya. “Okay… step one?”
“Gather more evidence. We trace his connections in city council, media, lahat.” Si Piolo lumapit sa computer, binuksan ang encrypted files na naipadala ng informant.
Nag-click si Hanna sa isang folder, at tumambad sa kanya ang mga pangalan ng council members na kaalyado ni Limson. May photos, email threads, even financial records. Napangiti siya. “Parang treasure map,” biro niya, pero ramdam ang kaba sa tawa.
Piolo smirked. “A dangerous treasure, yes. Pero kaya natin.”
Ngunit hindi nagtagal, may lumabas na notification sa phone ni Hanna. Isang anonymous message: “Stop digging or your family pays.”
Parang bumagsak ang mundo kay Hanna. Hawak niya ang phone, nanginginig. “Piolo…”
Si Piolo agad tumingin sa kanya. “I got this,” sabi niya habang dinadaan sa strategy mode. “Family is safe, don’t worry. Pero kailangan nating controlled ang response. Walang rash moves.”
Nagplano sila. Bago lumabas, sinigurado ni Piolo na secure ang apartment at may backup route kung may mangyari. “We can’t just fight blind. Limson is playing chess, Hanna. We play chess too.”
Kinabukasan, nagpunta sila sa isang abandoned government facility na napag-alaman nilang ginamit ni Limson sa illegal operations. Dusty, gloomy, may halong pangamba ang paligid.
“Ready ka na ba?” bulong ni Piolo, habang hinahawakan ang flashlight.
“Ready… I think,” sagot ni Hanna, pero ramdam ang kaba niya.
Habang nag-iinspeksyon, nakakita sila ng filing cabinets at old storage boxes. Hanna bumaba sa knee level, naghahanap ng files. Biglang may narinig silang yabag mula sa likod.
“Shh,” bulong ni Piolo, at sabay silang nagtatago sa shadow ng pader.
Limson’s men, dalawa lang pero armed, nag-inspect sa corridor. “Check natin dito,” sabi ng isa.
Hanna ramdam ang t***k ng puso niya. “Piolo…” Bulong niya.
“You stay calm. Just like we practiced,” sagot ni Piolo, hawak ang kanyang kamay, pero mabilis lang. Parang signal lang na safe siya.
Pagkalipas ng ilang minuto, nakatakas sila sa men without being noticed. Sa labas, huminga sila nang malalim. “That was too close,” huling sabi ni Hanna, nanginginig pa rin.
“Exactly why we don’t underestimate them,” sagot ni Piolo. Lumapit siya at lightly touched Hanna’s shoulder. “You were brave.”
“Brave? Naalmost kaming mahuli!” sabi ni Hanna, napangiti kahit halata ang tension.
Balik sa HQ, pinagsama nila ang files at evidence. Nakita nila ang connections between Limson, council members, at media manipulators. “We can build a case,” sabi ni Hanna, excited pero cautious.
Ngunit habang tinitignan niya ang laptop, may lumabas na video file. Isa itong footage ng community rally na dinaluhan niya. Nakita niya ang sarili niya, at sa background, may mga figures na hindi niya kilala.
“Limson is monitoring us… live?” bulong niya.
Si Piolo, calm, naglapit at tiningnan ang screen. “Yes. And that’s why we need to act carefully. Every step counts.”
Matapos ang ilang oras, nag-break sila para kumain. Quiet moment ito, pero ramdam pa rin ang connection nila. “You always stay so calm,” sabi ni Hanna habang humihinga ng malalim.
“It’s not about being calm. It’s about focus. And knowing you have someone watching your back,” sagot ni Piolo, tumingin sa kanya ng matagal, parang may something more sa tone niya.
Hanna napapahiya, pero hindi niya ma-deny yung init sa dibdib niya. Parang gusto niyang lapitan siya, sabihin ang lahat, pero alam niyang may mas important na laban na dapat tapusin muna.
Next day, nagsimula silang magplano ng surveillance strategy. May listahan na ng potential Limson targets, council members, at media accounts na ginagamit niya sa manipulation. Hanna volunteered to monitor online feeds, habang si Piolo naman nag-coordinate sa safehouse.
“Ano bang feeling mo ngayon?” tanong ni Hanna habang nakaupo sa laptop.
“Feeling? Excited sa strategy,” sagot ni Piolo, slight smirk. “Pero also… curious sa bravery mo. Kahit alam mong delikado, hindi ka sumuko.”
Napangiti si Hanna, pero may halong tension. Alam niya na ang laban nila laban kay Limson ay papatindi pa, pero sa tabi ni Piolo, pakiramdam niya, kaya nilang harapin kahit anong panganib.
Ngunit bago matapos ang gabi, may lumabas ulit na message sa phone ni Hanna: “You’ve been warned. Next time, it won’t be just messages.”
Si Hanna huminga nang malalim, si Piolo namang hawak ang kamay niya, silent reassurance. Alam nilang mas lalala pa ang laban, pero may spark of connection na unti-unting lumalalim sa gitna ng peligro.
“Ready ka na ba sa next move?” bulong ni Piolo, habang nakatingin sa kanya, intensity sa mata niya.
Hanna, kahit may kaba, tumango. “Ready. Pero this time, kami na ang gagawa ng galaw.”
Sa labas, ang lungsod ay tahimik pa rin, pero sa bawat shadow at kalsada, may lihim na naglalantad—at ang laban nila laban kay Limson ay mas lalalim pa.
- Writer
