Chapter 16 – BENEATH THE VEIL
875 Words
Ang lungsod ay parang nakasilip sa dilim, pero sa ilalim ng streetlights, ramdam na ramdam ang tensyon. Si Hanna at Piolo nasa isang maliit na cafe sa backstreets—temporary safehouse nila after sa warehouse incident. Buwan at ulan, parehong naghalo sa lamig ng gabi, at kahit safe sila sa loob, ramdam ni Hanna ang puso niya na tila tumatakbo pa rin sa adrenaline.
“Piolo… ang dami nating nakuhang files, pero parang kulang pa,” bulong niya habang ini-inspect ang mga dokumento. May maliit na mapa, ledger, at encrypted files na hawak niya.
“True,” sagot ni Piolo, nakaupo across from her, calm as ever. “Pero every piece helps. Slowly, we can dismantle Limson’s network.”
Hanna napangiti, pero may kabang nakatago sa likod ng mga mata niya. “I just… I don’t want anyone else to get hurt. Especially Lola.”
Si Piolo tumingin sa kanya, at ramdam ni Hanna ang intensity sa bawat tingin niya. “Hanna… I’ll protect you. Always. And your Lola too.” Ang tono niya, parang promise na kahit ano pa mang mangyari, hindi ka iiwan.
Ngunit bago sila makapagpahinga, may unusual noise sa street outside. Door of the cafe, half-open, at sa corner ng mata nila, may shadow na gumagalaw.
“Stay back,” bulong ni Piolo habang nagluhod sa tabi ni Hanna, hand ready.
“Piolo… sobrang close tayo sa danger ngayon,” bulong ni Hanna, halatang nanginginig, pero hindi lang dahil sa takot—may kilig rin sa proximity nila.
“Exactly why we need to stay alert,” sagot ni Piolo, bahagyang lumapit, at sa galaw niya, accidentally nagkahawak ang mga kamay nila. Ramdam ni Hanna ang spark. “Trust me,” bulong niya.
Hanna tumango, kahit kabado. “I do… always.”
Lumabas si Clarisse, hindi expected. Ngunit hindi siya hostile sa simula—may tension sa bawat word niya. “Hanna… Piolo… we need to talk. Now.”
Nag-exchange sila ng mabilisang looks—suspense at mistrust na ramdam sa hangin. “Clarisse… ano’ng game mo ngayon?” Piolo asked, calm but alert.
“I… I have info. But it’s dangerous. Limson suspects me,” sagot niya, bahagyang trembling. “Pero kailangan niyo itong malaman… may secret operation sila sa docks, tonight.”
Hanna and Piolo exchanged glances—adrenaline spikes. “Tonight?” Hanna whispered, racing heartbeat.
“Yes… they’ll move forged documents and evidence,” Clarisse said, her eyes darting around nervously. “You… you have to be careful. Magkasama niyo lang puwede, and… you need stealth.”
Piolo nodded, bahagyang smiling at Hanna. “You heard her. Tonight, full alert.”
Outside, fog at rain mixed, creating eerie shadows sa kalsada. Hand in hand, nag-sneak sila papunta sa docks. Every touch, every brush of hands, ramdam nila ang tension at kilig, kahit peligro ang paligid.
“Piolo…” Hanna whispered, half-suspicious, half-excited. “You… you always seem calm in these moments.”
“Because I have a reason,” sagot niya, malapit sa kanya. “You.”
Hanna felt her cheeks heat. “Stop… sabi mo lagi may focus tayo…”
“Focus… pero safe to have… a moment?” bulong niya, bahagyang smile.
Ang dock, madilim at penuh sa shadows, may crates stacked everywhere. Limson’s men pacing, unaware na may nagmamasid sa rooftop.
“Okay… entry point?” whispered Piolo, scanning.
Hanna nodded. “Through the left crates. Shadows cover us.”
Habang nag-crawl sila sa ilalim ng crates, bahagyang nag-brush ang kanilang mga shoulders—every touch sparked something. Piolo whispered, “Stay close…” at instinctively hawak ang kamay niya para hindi siya mahulog sa slippery ground.
“Piolo…” bulong ni Hanna, heart racing. “I… I feel your touch… sobrang…”
“Shh… danger first. Moment later,” sagot niya, ngunit ramdam niya rin ang connection, ang sparks na kahit sa tension nag-iinit.
Ngunit may obstacle—armed guard sa likod ng stacked crates. Quick thinking ni Piolo: ginagamit ang shadows para ma-distract, at si Hanna, instinctively, nag-move sa tabi niya, breathing fast. Ramdam nila ang proximity, sparks sa bawat accidental brush.
“Almost there…” whispered Piolo, scanning each movement.
Hanna napapikit sa excitement at fear. “I… I trust you,” bulong niya, bahagyang trembling.
“You can… always,” sagot niya, bahagyang lumapit at in-adjust ang hand niya sa back ni Hanna, subtle intimacy kahit tense.
Nakuha nila ang critical files—proof ng forged documents and illegal transactions. Pero bago sila makalabas, Limson’s reinforcements spotted movement. Quick escape, sprint through foggy dock, adrenaline high.
Sa labas ng dock, ulan at fog pa rin, si Hanna huminga nang malalim, nakatingin kay Piolo. “We… we did it. Pero…”
“Pero…?” sagot ni Piolo, hand still holding hers.
“Moments… tulad nito… sobrang intense… I mean, kilig na rin sa gitna ng panganib,” bulong niya, halatang nahihiya pero honest.
Piolo smiled, bahagyang lumapit, bahagyang hawak ang face niya. “I know… but that’s us. Danger and sparks… always together.”
Hanna napangiti, bahagyang tumango. “Together… Piolo.”
Silence at rain, city lights at fog—ramdam nila na kahit mundo ay puno ng panganib, sa bawat touch at look, may fire at spark na hindi matitinag.
- Writer
