ผลัวะ
กลับถึงบ้านอึ้งไปห้าวิ เนื่องจากฮยอนจุนที่สวมเพียงกางเกงวอร์มกำลังต่อยกระสอบทราย
เขาไม่แปลกใจที่หุ่นยนต์AI ตัวนี้จะฉลาดจนหัดเรียนรู้มวยไทยด้วยตนเอง เขาแค่กลัว
เพราะลับสายตาสามีเขาว่าฮยอนจุนไว้เยอะ แต่ตอนนั้นสามีอยู่ในคอนโดฯนี้ จึงไม่ต้องกลัว
ทว่าบัดนี้มีแค่เขากับฮยอนจุน
...แม่งจะต่อยกูปะวะ
“ฮืออ ฮยอนจุนเจ้านายนายทิ้งฉันไปแล้ว”
“...” ฮยอนจุนชักมือที่เขวี้ยงกลางอากาศกลับ สอดเข้ากระเป๋ากางเกง ท่าทางไม่ต่างจากมนุษย์ที่มีความนึกคิดเป็นของตัวเอง
กระสอบทรายที่ไม่รู้ว่ารับมากี่หมัด ทะลุเป็นรูโบ๋ ทรายทะลักกองเป็นภูเขาขนาดย่อมบนพื้น
เขาว่ามันต้องนึกว่านั่นคือเขาแน่ๆ
ขนมผิงถึงได้บีบน้ำตาออกมาอีกครั้ง พร้อมตรงเข้าไปซบไหล่ฮยอนจุน หน้าละมุนหันไปทางหน้าต่างกระจกขนาดใหญ่พอดิบพอดี
เห็นฮยอนจุนกลอกตา ก่อนสบตาที่บอบช้ำของเขาผ่านกระจก มองแรงจนแทบทะลุออกมา
นี่มันน่ากลัว อย่างที่กลุ่มคน ซึ่งไม
