วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
นันอายุเพิ่มขึ้นเวลาเดียวกันเดือนโตเป็นหนุ่มหน้าหวาน แต่รูปร่างไม่ได้ใหญ่เท่าที่ควรเลย ขณะเดือนมองตนเองในกระจกก็ถอนใจ
“เดือนวันนี้จะไปเรียนพร้อมอิงหรือจะให้ไอ้ช้างไปส่ง” นันที่แต่งตัวเสร็จพอดีถาม
แม้อายุเลขสามนำแล้ว ทว่าผู้ชายคนนี้กลับยิ่งหล่อเหลา ดูสุขุม น่าเกรงขาม กว่านันที่ขี้เล่นและชอบแกล้งเขาในอดีตมาก
ช่วงหลังมานี้นันเล่นกับเขาน้อยลง ถ้าเป็นคู่รักก็คงอยู่ในช่วงหมดโปร ใกล้เลิกราเต็มทน
แต่เดือนไม่ใช่คนรักของนัน เขาไม่คิดเช่นนั้น รู้สึกชอบเสียด้วยที่นันไม่ตามติดเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้สามารถไปไหนมาไหนคนเดียวได้
และเขาไม่คิดจะเป็นเมียมาเฟีย แต่จะเป็นตำรวจ เขาแอบศึกษาหนังสือ เกี่ยวกับการสอบเป็นตำรวจที่ห้องสมุดของมหา'ลัยประจำ
อนาคตก็จะแอบไปสอบเป็นตำรวจ โดยไม่ให้นันรู้ เขาขอบคุณที่นันเลี้ยงเขามาอย่างดี
แต่นี่เป็นความฝันของเขา
เขาต้องทำตามความฝันให้จงได้แม้
