“อือ แค่กๆ ไอ้...เลว!” เอยจ้องตาโรมันเขม็ง แล้วตวัดตามองโรม พ่อลูกคู่นี้ คงนิสัยเลวไม่ต่างกัน น้ำสีขาวขุ่นไหลตามร่องก้นหยดลงที่นอน
แต่งแต้มผ้าปูที่นอนสีน้ำตาล ด้วยสีขาวหยดเป็นดวงๆ ก่อนถูกเอ็นกายขนาดเล็กละเลงจนเละโดยไม่ได้ตั้งใจ เนื่องจากเอยยันขาไม่ไหว
หมดแรงแบะขานอนคว่ำ หูได้ยินเสียงรูดซิป ชายกางเกงในยี่ห้อดังราคาแพงถกขึ้น ไม่กี่วินาที ชายวัยสี่สิบสี่ก็ขึ้นคร่อม ทับร่างผอมเพรียว
ทว่าบั้นท้ายกลับกลมกลึง แก้มก้นขาวเนียนแยกออก คล้ายขนมกระดูกหมา แผ่นหลังโค้งลง เห็นเส้นกระดูกสันหลังสวยงาม ผิวเปล่งปลั่ง
นุ่มลื่นมือ เด็กนี่มีข้อแตกต่างกับชายถึกๆ ที่วันๆ จับแต่ปืน ต่อยคน และชกกระสอบทราย ผิวหน้าแข้ง ใช่ว่าแข็งกระด้าง ตึงแน่น ไร้ขน
โดยเฉพาะช่วงสะโพก บั้นเอว และบั้นท้าย แน่นจนตอนใส่เข้าไป โรมเม้มปากแน่น แต่เสียงแห่งความสุขสม ก็ยังดังเล็ดลอดออกมา
“อื้มม!”
รูที่ก่อนหน้านี้ถูกทารุณอย่างป่าเถื่อน
