Chaprer 45
Zai POV
MY CHEST felt like it was being torn apart while looking at my children. There we're tears in their eyes. I see indescribable joy.
Kaligayahan na hindi ko kayang ipagkait hindi na ito tungkol sa akin, kundi tungkol sa kaligayahan ng mga anak ko.
They must know the truth that their real father is alive.
Maraming taon na ang nakalipas. Marami na akong naubos na luha. Kung gaano karaming pag–asa ang nadurog. Upang dumating ang sandaling ito.
The moment of truth.
Na hindi ko na pwedeng itago sa mga anak ko. Kailangan narin nilang malaman ang katotohanan. Kung babalikan ko ang nakaraan, ang daming pasakit na ginawa ang ama nila sa akin. Pasakit na wala sanang kapatawaran. Pasakit na sobrang hirap kalimutan.
Pero ina ako, at para sa mga anak ko. Lahat kakayanin kahit
