Buğlem Yaren Kara’dan
Kerem bir adım geriye çekildi . Gözleri hâlâ beni inceliyordu ama sesini çıkarmadı . Buğra yerinden kıpırdamamıştı . O an , sanki üçümüz bir sınırın kenarındaydık . Kim bir adım atarsa, her şey ya kurtulacak ya da darmadağın olacaktı .
Nare Annem’in nefesi sessizce titredi . Sessizliği delen ilk kelime ondan geldi :
“Bu , doğru bir karar mı Buğlem ?”
Başımı kaldırdım . Artık eğilmeyecektim . Ne geçmişe , ne korkuya .
“Benim kararım . Doğru ya da yanlış , bedeli bana ait .”
Tam o anda Buğra ’ nın telefonu çaldı . Ekranda yine numarasız bir arama . . . Göz göze geldik . Kalbim bir kez daha yerinden fırlayacaktı .
"Ooo Buğra Bey ," dedi Cansu , sesindeki sinsi alaycılık tüyler ürperticiydi .
"Cansu ," dedi Buğra , dişlerinin arasından , gözleri hâlâ bende . Par
