etasje บ้านสวนเฮือนเฮา

Stunning

พงศ์ยื่นหน้าจอมือถือที่เป็นรหัสให้ ร่างบางเอามือทาบอกเล็กน้อยเพื่อปิดคอเสื้อ ก้มผ่านเคาท์เตอร์ดูรหัสในเอกสารออนไลน์จากโทรศัพท์

เพียงเท่านั้นเอซยกมือขึ้นกุมอกตัวเองอย่างแปลกใจ ท่าทีเมื่อครู่ของเธอ ไม่สิ บรรยากาศบางอย่างจากเธอทำให้หัวใจเขากระตุกไปชั่ววินาที

ตอนนี้เขาละสายตาจากหน้าหวานๆ นั้นไม่ได้เลย

นิ้วเรียวของหญิงสาวกดรัวแป้นคีย์บอร์ดอย่างคล่องแคล่ว ไม่นานเธอก็เดินไปที่ตู้ไม้ข้างๆ กดเปิดสลักโดยเป็นการเลือกสลักที่เหมาะสมที่อยู่ในกล่องเป็นกองให้เข้ากับตู้ที่ถูกต้อง นั่นหมายความว่าถ้าอยากขโมยกุญแจห้องแล้วไม่รู้สลัก ก็ต้องลองใช้สลักทั้งหมดนั้นในการลองเสียบ ไม่งั้นก็ต้องพังตู้ไม้ใหญ่ๆ นั่นทิ้ง เธอเลือกหยิบกุญแจด้ามไม้สลักเคลือบเงาสวยยื่นให้พงศ์

“เดี๋ยวฉันนำทางไปที่บ้านพักนะคะ” เธอพูดด้วยยิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก

เธอเดินออกมาจากเคาท์เตอร์ออกไปทางหลังเรือนใหญ่ น้ำเสียงหวานเรียบเรื่อยพูดคลอตามทางละมุนหู

“ทางนี้เป็นร้านอาหารนะคะ คุณสามารถมาเลือกเมนูได้ตามชอบ เราจำทำสดๆจานต่อจานให้ แล้วในแต่ละวันจะมีเมนูพิเศษต่างกัน เป็นอาหารเหนือตามฤดูกาล ถ้าอยากรับต้องจองไว้ก่อนเพราะวัตถุดิบมีจำกัด”

เธอผายมือไปที่ร้านอาหารทางด้านซ้ายของเรือนใหญ่รับแขก ที่เหมือนเป็นโรงครัวไม้ปนกระเบื้องสวยๆ โมเดิร์นดูสะอาดสะอ้าน มีสวนเล็กๆ ด้านหน้ากับน้ำพุที่สูบเอาน้ำจากลำธารเล็กๆ ขึ้นวนด้วยแรงดันน้ำ

“ส่วนทางขวาไปจะเป็นบ้านพักค่ะ รีสอร์ทเรามีบ้านสามหลัง แต่ละหลังมีเอกลักษณ์ของตัวเอง เรือนที่คุณเลือกจะทำให้เห็นวิวพระอาทิตย์ขึ้นและตกกับทิวเขาชัดเจน จะอยู่หลังกลางค่ะ หลังนี้”

เธอพาเดินมาถึงหลังที่สามที่นับที่เดินผ่านมา

บ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่เป็นบ้านพักที่เป็นไม้เป็นหลัก รอบบ้านเห็นวิว 360 องศา วัสดุโดยรอบเป็นกระจกแล้วใช้ม่านสีขาวปักรูปใบชาที่เชิงม่านปิด

พงศ์เปิดประตูเข้าไป มีเตียงขนาดกลางสองเตียง ริมเตียงมีโต๊ะนั่งหนึ่งโต๊ะ มีครัวเล็กๆ กับตู้เย็น ทางซ้ายมือตอนเข้าไป มองตรงไปเห็นระเบียงไม้ที่ยื่นออกไปจากตัวบ้าน กับม้านั่งไม้ตัวยาวกับโต๊ะกระจกเล็กๆ เดินมาทางขวามือมีห้องน้ำที่สวยแบบเรียบหรู ประดับหินขัดในห้องน้ำที่มีฝักบัวแบบน้ำลอดผ่านรูไม้ลงมา มีพันธุ์ไม้สวยงามประดับอย่างลงตัว

เอซยิ้มกับพงศ์อย่างพอใจมากๆ

“สวยมากเลยครับ” เอซพูดไทยแปร่งๆ เธอยิ้มรับบางๆ

“ตรงโต๊ะข้างเตียงมีลิสต์อุปกรณ์ ของใช้รวมถึงเครื่องดื่มในตู้เย็นแล้ว คุณลองเช็คดูได้ก่อนเลยค่ะ”

พงศ์เดินเช็คดูจนครบ

“เรียบร้อยดีครับ”

“โทรศัพท์ในห้องกด 1 เข้าหน้าเคาท์เตอร์โดยตรงได้นะคะ แต่ถ้าเป็นครัวรบกวนกด 2 ค่ะ ถ้าใช้ไม่ได้ โทรเข้าเบอร์ที่กระดาษลิสต์อุปกรณ์เมื่อสักครู่ได้ค่ะ”

พงศ์อธิบายให้เอซเข้าใจเป็นภาษาอังกฤษ

เมื่อเห็นว่าสองหนุ่มเข้าใจแล้วเธอก็ขอตัวแยกกลับ

เอซมองร่างบางที่เดินออกไปจนลับสายตาถึงได้ปิดประตู

พงศ์ยิ้มแซวเพื่อน

“มองซะจนลับตาขนาดนี้ โดนสาวเหนือตกแล้วเหรอวะเอซ”

แทนที่จะขำๆ เหมือนปกติ แต่ครั้งนี้เอซกลับเงียบ

“เฮ้ย เอาจริงเหรอวะเอซ” พงศ์ถามย้ำอีกรอบ อาการนี้ของเอซไม่ปกติเลย

ผู้หญิงคนนั้นสวยสะดุดตาก็จริง แต่ก็เป็นแบบเรียบๆ ขัดกับแฟนคนก่อนของเพื่อนเขา

แต่สิ่งที่อยู่ในใจเอซก็คือ เธอสวย สวยมากตั้งแต่แวบแรกที่เห็นก็เหมือนหัวใจกระตุก

นี่เป็นเหตุการณ์ที่มันประหลาดมากสำหรับเขา

เขาเจอผู้หญิงสวยมามากแล้วในชีวิต ไม่รู้ทำไมถึงได้มีความรู้สึกแปลกๆ กับเธอคนนี้

รูปร่างเพรียวบางส่วนสูงกำลังดี ท่าทีไม่เปราะบาง ดวงหน้าเรียวอิ่มระเรื่ออย่างเป็นธรรมชาติ

เครื่องหน้าทุกชิ้นพอดีกันเหมาะเจาะ

ยิ่งดวงตาดำขลับเหมือนกวาง ไม่สิ เหยี่ยวตัวหนึ่งต่างหาก

เรือนผมสีน้ำตาลสลวยถูกมวยด้วยปิ่นไม้สลักรูปดอกไม้ดูปราณีต

และสุดท้ายที่จับใจเขาคือริมฝีปากอวบอิ่มที่ปล่อยเสียงพูดเรียบรื่นน่าฟังกับยิ้มบางๆ ...ละสายตาไม่ได้เลยจริงๆ ..

“ใจมันกระตุกไปวูบหนึ่งว่ะ” เอซตอบนิ่งๆ

“ไหวไหมวะ”

“อืม ดูพระอาทิตย์ตกดินก็คงดีขึ้น” เอซว่าแล้วเดินไปนั่งม้านั่งที่ระเบียง

สิ่งที่เขาเริ่มกังวลกับตัวเองตอนนี้คือ หลังจากเริ่มสนใจ สายตาเขาคงจะต้องมองหาเธออีกแน่

แล้วดูสายตาของเธอที่มองผ่านเขาแล้ว เฮ้อ...