หนึ่งเดือน (กว่าๆ) แล้วที่เขาอยู่ที่นี่ ตอนนี้ก็เดือนธันวาคมแล้ว อากาศปีนี้หนาวเย็นขึ้นกว่าปีที่แล้วในช่วงเดือนเดียวกัน ตามที่กรมอุตุฯบอก
อีกไม่นานก็จะปีใหม่สากลแล้ว
คุณพงศ์ยังจะพักที่นี่จนถึงช่วงเดือนมกราคมก่อนจะเดือนทางไปอเมริกา
วันนี้ฉันตื่นเช้ามาช่วยทำงานตอนเช้าเหมือนเคย แต่ด้วยความที่วันนี้อากาศหนาว ฉันเลยสวมเสื้อกันหนาวสีดำผ้านุ่มๆ ทับเสื้อม่อฮ้อมปกติอีกชั้น
ระหว่างปิดบ้านแล้วเดินออกมาก็คิดไปว่าเอซจะรู้สึกหนาวมากไหม เพราะบ้านเกิดของเขาเป็นเมืองที่ถ้าอากาศหนาวก็ถึงขึ้นติดลบเลย
บ้านเราไม่ได้หนาวขนาดนั้น ถ้าอุณหภูมิต่ำ หนาวสุดก็เลขตัวเดียวเท่านั้น
อืมม แต่แม่เคยบอกว่าสมัยยายยังสาวๆ เคยติดลบนะ
คิดไปก็กำลังจะเดินลงขั้นบันไดดิน เงยหน้าก็พบกับมือใหญ่กับรอยยิ้มที่เริ่มคุ้นเคยมากขึ้นทุกวัน
“อรุณสวัสดิ์ครับ my queen”
ฉันคลี่ยิ้มตอบ วางมือลงกับมือใหญ่เป็นฐานยึดเดินลงที่ชัน
“ฉันบอกแล้ว
