La-Ong-Prai’ s Part
ฉันยกมือที่กำผ้าห่มขึ้นจับตำแหน่งหัวใจของตัวเอง
มันเป็นจังหวะคล้ายๆ ตอนที่กำลังจะได้ดาบเล่มใหม่ที่รอมานานเป็นปีหรือตอนกำลังวิ่งเหนื่อยๆ มาแล้วได้ดื่มน้ำจนชื่นใจ
...มันระรัว แต่ก็ลอยๆ
แล้วความร้อนบนหน้านี้คืออะไรกัน
ฉันเป็นอะไรกัน ...คงไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกนะ คงยังไม่ใช่หรอก
ฉันหยิบแก้วน้ำบนหัวเตียงมาดื่ม แก้วประจำตัวสีเทาอ่อน
ดื่มแล้วก็มองไปที่ประตู คนที่เพิ่งออกไปจะรู้สึกเหมือนกันรึเปล่านะ...
เอ แต่ถ้าเหมือนกันแสดงว่าฉันชอบเขาน่ะสิ ฉัน..ยังไม่พร้อม
คิดไปก็เริ่มง่วง
ช่วงวันนั้นของเดือนเป็นช่วงที่อ่อนแอที่สุดของเดือนๆ หนึ่งเลยสำหรับฉัน ดีใจที่มันเกิดขึ้นแค่ไม่นาน
ถึงจะปวดท้องไม่มากแต่อาการปวดเมื่อย เวียนหัว และอารมณ์แปรปรวนมันมากที่สุดในช่วงเดือนๆ หนึ่งเช่นกัน
ก่อนที่สติจะเลือนราง เสี้ยวความคิดนั้นกลับนึกถึงผู้ชายตัวโตที่ไม่รู้ไปถามแม่ฉันอีท่าไหนถึงได้ร
