เช้าตื่นมาฉันเดาได้เลยว่าทุกคนจะต้องแฮงค์หนักแน่ เลยทำมื้อเช้าที่บรรเทาอาการได้อย่างน้ำส้มคั้น กับไข่ลวก โชคดีที่มีกล้วยหอมหลังบ้านสุกมาสองวันแล้ว จัดไว้ให้อ้ายปิงที่ห้องเขาก่อนจะจัดอีกชุดให้ฝรั่งที่โดนมอมเหล้าเมื่อคืนกับเพื่อนเพิ่มน้ำผึ้งมะนาวน้ำอุ่นให้ด้วย แต่เห็นคุณพงศ์เดินมาหาอะไรกินที่ร้านอาหารท่าทางดูดีกว่าที่คิดเลยถามเขาว่าต้องการอาหารแก้แฮงค์ไหม “ไม่เป็นไรครับ ผมอยากกินข้าวต้มธรรมดามากกว่า ถ้าจะกรุณา รบกวนเอาไปให้เพื่อนผมทีได้ไหมครับ มันสภาพแย่กว่าผมแบบคูณสิบ” ...เลี้ยงข้าวด้วยล่ะเพื่อน ช่วยแล้วนะเว้ย.. “ได้ค่ะ” ฉันเดินถือถาดอาหารไปเคาะประตูที่บ้านพักของเขา “ขออนุญาตนะคะ” ฉันค่อยๆ เปิดประตูเข้าไป ฉันเห็นเขารีบผุดลุกเลยห้ามไว้ “ค่อยๆ ลุงสิคะเดี๋ยวก็เวียนหัวหนักกว่าเดิม” ฉันวางถาดอาหารลงบนโต๊ะ ในถาดมีน้ำส้มหนึ่งแก้วใหญ่ ไข่ลวกสามฟองที่ลวกแบบค่อนข้างสุก กล้วยหอมสองผลกับน้ำผึ