Nagising ako ng maramdaman na grabe ang sakit ng leeg ko dahil siguro iyon sa matagal na pagkakahiling. Teka, nakarating na ba kami? hindi ko na nararamdaman na umaandar ang sasakyan eh. Psh, di man lang ako ginising ng mga kumag na iyon. Mukhang iniwan pa akong mag-isa.
Ang sakit talaga sa leeg, ang tigas naman kasi ng unan ko hindi man lang nila pinalitan ng malambot-lambot man lang kahit papaano psh di man lang nag-atubiling maghanap ang magaling na Kurt na iyon ng unan para ipalit sa balikat niya.
Tatayo na sana ako ng may makita akong pares ng papa na katabi ng paa ko, nag-angat naman ako agad ng tingin ng mapagtantong sa isang balikat parin para ako nakahiling at pag-angat ko ng tungin ay bumungad saakin ang mukha ni Jonathan na natutulog, tinignan ko naman ulit ang inakala kong un
