Hindi ko mapigilang hindi matawa sa itsura ni Jonathan kahapon ewan ko ba pero bigla nalang akong nakaramdam ng tuwa sakanya. Ilang taon na ang nakalipas mula ng namatay sina mom and dad at mula ng araw na iyon wala na silang nakitang emotion saakin maliban sa galit kaya madalag na ang araw na natatandaan kong natuwa pa ako pero mula ng lumipat ako dito ay dumadalas na iyon. Hindi ko alam kung anong meron kay Jonathan at sa mga kaklase ko, kung paano nila nagawa saakin ang mga 'to. Lalo na kay Jonathan dahil alam ko sa sarili kong yung ibang pagbabago ko ay dahil lang sa kanya, dahil lang sa isang Jonathan Weib.
Napahawak ako sa ulo ko ng bigla itong sumakit.
"Leader" napatingin ako sa harap ko ng marinig ko ang mga unggoy pero bakit ganon? wala na ako sa hospital. Nasa school ako sa n
