Selam! Umay'ın ilk iş gününden merhabalar. Nasılsınız? Hikayeye bir sürü yeni karakter girecek ama hepsi kalıcı arkadaşlar, alışacaksınız varlıklarına zamanla.
Keyifli okumalar.
Kalkmak istemiyordum. Uyanmak da istemiyordum. Ayrılığın ağırlığı üzerime çökmüş baskı uyguluyor, beni yatağa yapıştırıyordu sanki. Dün ne güzeldi oysa, rahatlamış mutluydum.
Bugünse hiç rahat değildim.
Ben Kartal’ı özlemiştim.
Artık onu istediğim zaman göremeyecektim. Onun üzerinde hiçbir söz hakkım yoktu. Onu kıskanamazdım bile.
Ben ne bok yemiştim.
Telefonum çalana kadar kara kara düşünmeye devam ettim. Acaba dün olmamış gibi yapsam? Kartal asla unutmaz tavrımı. Ayaklarına kapansam dönmez bana -ki ben de asla kapanmam gururuma yedirip de.
Ablam arıyordu. Fersiz bir sesle açtım telefonu. “Abla,” dedi
