True Love Never Dies (Part2 of Paano mag mahal ang Brattenella?)

Brix went home to the philippines

"So how's my apo?" tanong ni Juan pag baba palang ni Brix ng sasakyan ng sinalubong ito.

"He's doing great Dad. You know Marou, napaka bait na bata non." sambit ni Brix.

"Tama, at napaka swerte ni Marie na nagkaron ng mga anak na katulad nila. Well, lahat ngaman ng apo ko ay mga babait na bata." sambit ni Juan.

Talaga namang sariling apo na ang turing ni Juan sa mga anak ni Marie simula dumating si Marie sa buhay ng kanilang pamilya. Ganoon rin naman ang may bahay nitong si Bernadette sa mga ito.

"Well, ganun tayo kaswerte sa kanila." sambit ni Bernadette.

"Anyway, pag end ng school year ni Miel, dadalawin namin si Marou doon kasama si Maria." wika ni Bernadette.

Si Maria na ina ni Marie.

"Wow! that's great, Marou will be happy, thanks Mom." sambit ni Brix.

"Let's eat Mom, susunduin ko pa si Macky sa school. I promised that I will buy the shoes that he like for his basketball championship game." wika ni Brix.

"Yes sure, let's eat." sambit ni Bernadette.

Matapos mananghalian ay agad na umalis si Brix.

"What happened?" taning ni Brix kay Macky ng makita may mga galos ito pag sakay ng sasakyan niya.

"Nothing." sambit ni Macky.

"What happened?" tanong muli ni Brix na may halong pag aalala.

Nag alala din naman si Macky sa pagkakatanong ni Brix sa pangalawang pag kakataon.

"Yung captain ball dad ng section na makakalaban ko sa basket ball tsaka yung ibang team members nila." sambit ni Macky na may pag aalala.

"Where they are?" mabilis na tanong ni Brix.

"Nasa loob pa po siguro sila." sambit ni Macky.

"Let's go to the hospital." wika ni Brix at agad na tinawagan ang kapatid na si Bernard,

"Bro, I need you, I want you to go here in Ateneo, hanapin mo yung team na makaka laban ni Macky sa championship game, lalo yung captainball nila. Pupunta muna kami ni Macky sa hospital." wika ni Brix sa linya.

"Why, what happened?" nag aalalang tanong ni Bernard.

"Binugbog nila si Macky para di makalaro sa championship." galit na sambit ni Brix.

"Oh God, okay I'll go there. I'll call Mom." sambit ni Bernard.

"Thank you!" sambit ni Brix.

"I'll go with you Bro." sambit ni Barron.

"Oh my God iho!" wika ni Bernadette ng dumating sila ni Maria sa ospital.

"Hindi pwede yung ginawa nilang toh ah, dapat mag tanda ang mga batang yun." galit na wika ni Bernadette.

"Sinabihan na kita na wag ka ng maglaro sa chamoionship na yan kasi binabantaan ka na nila nakaraan pa." wika ni Maria.

"Ma, championship yon!" sambit ni Macky.

"Binabantaan ka na pala bakit di ka nag sasabi?" tanong ni Brix.

"Dad, hindi ko naman alam na kaya talaga nilang gawin yon eh." sambit ni Macky.

"Don't worry Mom, Tita, nag punta na si Bernard don sa school kasama si Barron." sambit ni Brix.

Pag labas ng ospital ni Macky ay inihatid na ni Brix ito at si Maria sa bahay nila na binili Marie bago ito pumanaw. At umuwinrin sya agad.

"Bro, I spoke with their principal, we will preset na docs from the hospital and we want those students to be expelled. Ipapatawag daw nila ang parents ng mga batang yon. And we have to be there tomorrow." wika ni Bernard kay Brix ng pumasok ito sa kanilang dinning room.

"Good! I want you to make sure na mag tatanda ang mga batang yon, and their parents. Because they don't know how to discipline their kids." inis na wika ni Brix habang umuupo sa isang upuan sa dinning room.

"Alam na ba ni Marou ang nang yari?" tanong ni Juan.

"Not yet dad, I'll call him later, but I'm sure Macky will call as well." sambit ni Brix.

Matapos mag hapunan ay umakyat na si Brix sa kanyang kwarto.

"Mae, kung andito ka lang, I'm sure you'll be worried at hindi ka papayag na hindi mag tanda ang mga batang yon sa ginawa nila kay Macky. Wag ka mag alala hindi hindi ko papabayaan si Macky at Marou." mga wika ni Brix sa sarili at humiga agad sa kanyang kama pag pasok ng kanyang silid.

"Hay Mae-" wika pa nito na naka ramdam ng lungkot ng maalala si Marie.

Agad na bumalikwas si Brix sa kama ng maalala nya yung phone ni Marie na matagal ng nasa kanya mula pa ng maaksidete si Marie.

Kinuha ni Brix sa drawer ng kanyang office table sa kwarto ang cellphone Marie.

Binuksan nya ito.

Nangiti sya ng makita ang mga larawan ni Marou at Macky na huli kuha ni Marie sa mga anak at naka wallpaper ito.

"You really love your boys, I really love them too." wika ni Brix sa sarili.

Kinalkal ni Brix ang mga picture sa phone ni Marie.

Nakita nya na wala ng larawan si Rafael sa phone ni Marie. Nakita niya ang masasayang ngiti sa mga larawan ni Marie kasama ang mga anak at kasama ang matatalik na kaibigang si Gizelle at Lalaine na nag oaramdam lalo sa kanya ng matinding kalungkutan ng maisip na sa larawan nalang nya makikita ang mga ngiting ito ni Marie.

Notes:

"Bakit ako nakakaramdam ng lungkot na makitang masaya si Brix na kasama si Mia? Mali ito. Mahal ko si Rafael at mahal na mahal ako ni Rafael."

"Brix moved-on. Ito yung matagal ko ng gusto pero bakit parang habang lumilipas ang mga araw na nakikita ko siya na, na hindi na ako ang mahal nya ay para ba akong nalulungkot."

"Alam ko, sigurado ako na mahal na mahal ko si Rafael, masaya ako kay Rafael, masaya kami ni Rafael, pero bakit naiingit ako kay Mia sa tuwing nakikita kong kasama nya si Brix."

Habang binabasa ni Brix ang mga ito ay tila ba dinudurog ang puso nya. Nag tatanong sa sarili na bakit hindi nya nakita ang mga ito sa mga mata ni Marie. Unti-unti ng natutunan mahalin ni Brix si Mia ng mga panahon iyon pero hindi parin nawawala ang nararamdaman nya kay Marie kaya naman pag may pag kakataon na makasama nya si Marie ay sinisigurado nya na maalagaan at mapoprotekatahan nya ito.

Notes:

"Nag babago na si Rafael sa akin. Para bang nawawala na Rafael na mahal na mahal ako. Parang nanabang na sya sakin. Hindi na ba sya msaya sa akin? Hindi ko na ba sya napapasaya? Naconfuse ako sa nararamdaman ko pero never parin naman ako nag kulang ng pag paparamdam na mahal na mahal ko sya ah."

"Dumadalas ang matinding pag sakit ng ulo ko. Kailangan ko nanaman bang mag palit salamin? Kakapalit ko palang naman ng salamin last month ah."

"Ang hirap ng walang masabihan ng problema, ng nararamdaman. Madalas wala ng time si Rafael sakin. Sobrang busy nya sa trabaho wala na kami time mag usap ng mga tungkol sa problema."

Nasasaktan si Brix sa mga nababasa nya. Lagi silang nakakausap at nag kakasama ng mga panahong iyon pero bakit di nya nakitaan si Marie ng problema. Wala din naman syang natatandaang nag kwento si Marie sa mga hipag kasi kung nag kwento si Marie sa mga ito siguradong malalaman nya. Napapaisip si Brix gaano katindi ang pag sakit ng ulo nanararamdaman ni Marie na tila ba nag aalala si Marie na hindi nya masabi sa iba at kinimkim nalang ito.

Pinuntahan ni Brix ang messenger ni Marie. Sila lang naman ng mga kaibigan nya ang mga huling naka usap nya. Pero isang malakas na kaba ang naramdaman nya ng makita ang pangalang "Nicky Pablos".

Agad nya itong binuksan,

August:Few months Before Marie's accident:

Nicky: "Hi beb, I miss you. How are you?"

Marie: "Busy ka?"

Nicky: "So you're not okay. Hindi ako busy basta ikaw, alam mo yan."

Marie: "Thanks beb. 7pm tonight. Sa chilltop cubao."

Nicky: "Sure beb, see yah. Muah hugs"

Naging palaisipan kay Brix kung sino si Nicky sa buhas ni Marie, nakita nya na may mga larawaan ang mga ito na sobrang saya at sobrang sweet.

Agad na minessage ito ni Brix para makipag kita at agad itong tumugon.

Kinabukas ay bumaba ito para mag almusal.

"Oh iho, hindi ka pa ba papasok ng opisina?" tanong ng inang si Bernadette.

"Not yet Mom, I have important things to do." sambit ni Brix.

"Ahhh. Is it about yesterday?" tanong ng ina.

"No Mom!" sambit ni Brix.

"Okay, pero bakit parang maga ang mga mata mo? Si Marie ba?" wika ni Bernadette.

"Yes Mom." maiksi nanamang tugon ni Brix.

"Anak, kaya mo yan. Andito lang kami." sambit ni Bernadette.

"Thanks Mom."

Pagkakain ay agad bumalik sa kwarto si Brix at nag handa sa pag alis.

"Hi! I'm Brix." pag papakilala ni Brix sa sarili.

"Hello, yes. Nicky." pag papakilala ni naman ng kinatagpo ni Brix sa isang restaurant West Avenue. Si Nicky ay college gay friend ni Marie.

"Have sit." anyaya ni Brix.

"Nakilala mo na ako nung interment ni Marie." wika ni Nicky.

"Really? Hindi ko maalala. Sorry, maraming bagay ako noon na hindi napapansin kasi ang focus ko that time is kay Marie." sambit ni Brix.

"It's okay. I understand. Anyway, is there's something that I can help?" sambit ni Nicky.

"Yes, I saw your conversation with Marie last August 2015 on messenger. Nag kita kayo and then wala ng sumunod na chats. Puro calls na, and it seems that she not okay during that time. Can I ask anong napag usapan nyo?" wika ni Brix.

"Yes, puro phone calls na yung mga sumunod na communication and conversation namin. We're college friends. Mabait si Marie, sobrang generous, helpful, she's strong and brave but there's some instances na nakakaramdam sya ng pang hihina at kalungkutan kahit meron na sya ng lahat at maraming nag mamahal at nag kecare sa kanya. Parang nakakaramdam parin sya ng kakulangan. At meron parin syang mga bagay na hindi nya kayang masabi sa mga malalapit na tao sa kanya, tulad nina Gizelle and Lalaine. So ako yung naging takbuhan nya. Minsan kasi talaga meron tayong mga ganong moments eh, mas gusto natin mag share ng lahat ng nararamdaman natin sa taong hindi natin madalas nakakausap at nakakasama. Hindi para kumuha ng simpatya kundi para lang masabi mo lang yung nararamdaman mo na walang bias sa advises na marereceive mo. Noon pa pansin ko na, na confuse sya sa nararamdaman nya, alam nya yon pero hindi nya maamin sa sarili nya. Siguro dahil ayaw nyang masaktan si Rafael at ayaw nya masaktan sya pag nasaktan nya si Rafael at takot syang masaktan ulit sya sayo. Hanggang dumating yung araw na tinatanong na nya mismo yung sarili nya sa nararamdaman nya. Kasi mas madals na kayong nag kikita at nag kakasama. Hindi nya alam kung naiinggit or nag seselos ba sya kay Mia. Sinabi ko sa kanya, na subukan ka nyang iwasan, kasi dalawa lang yon eh, kung makakalimutan ka nya or mamimiss ka nya." kwento ni Nicky sa pag kikita nila ni Marie nuong August 2015.

"Kaya pala may panahon noon na almost 2months syang hindi sumama sa amin." singit ni Brix ng maalala ang panahon na iyon.

"Yes because, she's trying to avoid you and her feelings when she's with you." sagot ni Nicky.

"Pero hindi sya makatakas kasi nakakabit na kayo lahat sa buhay nya. Until, she founds out that Rafael is having an affair with someone. Bago nyo pa malamang lahat alam na nya, nag papagap lang sya na walang alam. Dahil ayaw nyang maghiwalay sila ni Rafael, kaya nga kahit pati sarili nya napapaniwal na nya na wala talaga syang alam eh. Hanggang sa lahat kayo ay alam nyo na yung ginagawa ni Rafael. Iyak sya iyak the night that we've met, pero nagagawa nya paring mag biro. Sabi nya pa nga akala nya ang ganda ganda na sya nung mahalin sya ni Rafael. Akala na wala ng katapusan yung ganda. Hanggang sa nag pakalasing na sya ng todo. Sabi ko talagang mahal nya Rafael, kqsi hindi sya masasaktan ng ganuon kung talagang mahal ka pa nya. Nag pakalasing sya ng todo that night, pero ako hindi kasi may flight ako nun kinabukasan papunta sa singapore para mag trabaho. Hanggang sa phone calls nalang ang pag uusap namin or videocall call using IG. Sobrang lugmok sya at sobrang daming nararamdaman. Sinasabihan ko sya na mag pacheckup na sa mga nararamdaman nya na pag sakit ng ulo kasi baka hindi lang sa mata yon, baka dahil din sa stress and depression. At nagulat nalang ako na sinabing naksidente sya. Nag punta din ako sa hospital pero wala ka don, mom nya naabutan ko. Awang awa ako sa kanya, sabi ko kung andito lang ako sa pinas non baka hindi ng yari yon, kasi andito ako na isa pang natatakbuhan nya."

Sa mga narinig ni Brix na kwento, isa lang ang pabalik balik sa isip nya. Kung nakita lang sana nya sa mata ni Marie ang confussion na nararamdaman nito nuong buhay pa ito, sana sinamantala na nya ang pag kakataon tutal yun naman ang matagal nyang inaantay eh.

Umuwi si Brix na si Marie parin ang iniisip.