Chapter 17:
1156 Words
Claire/ Leziah P. O. V.
"Why are you here?" Tanong niya nang maka rating ako sa harap niya mismo. Sinundan ko kasi siya simula palang kanina. Nakita ko kasi siya sa loob ng bar habang umiinom mag-isa kaya lumapit ako.
Umaasang.... Baka.. may pag-asa pa.
"N-nag iisa ka kasi at wala kang kasama" na uutal na sagut ko at naka dungo. Kita ko ang pag taas ng gilid ng labi niya. Na parang nagpipigil ng tawa.
Bakit? Tama naman ang sinabi ko? Diba? Na wala siyang kasama?
"B-bakit?" Nagugulohang tanong ko sakanya. Agad naman niyang pinigilan ang lumalabas na emosyun. At binalik ang seryusong ekpresyun.
"Nothing. Just get out of here. My fiance might saw us. I don't want her to feel pain or hurt because I am with another girl" walang buhay na sagut niya.
Hindi naman masakit. Parang kagat lang ni kingkong. Oo.
At ang hanep! Tinawag pa akong 'Another Girl' Howaw!
"Pwede naman segurong, maki pag talk-talk? Diba? Kahit.. kahit... Sandali lang" mahina kong ani pero alam kong naririnig niya.
"I don't have a time. I'm busy" walang gana nya ulit na sagut. Nakaramdam ako ng kirot at sakit. Sa singit. Pag hawak ko sa singit ko. Ayun! May langgam pala. Kaya pinisa ko. Ganti ko nayun sa langgam. Sakit ah!
Pero joke lang.
"K-Kahit isang oras lang Hanzo. Usap lang tayu" nag mamakaawa kong ani sa kanya. Lumingon naman siya sakin at tinaasan ako ng kilay. Ang taray niya na ah! Ang maldita pa! Sarap tusokin ang mata eh!
Pinipigilan ko lang ang iripan siya. Naka iinis na kasi ang bagong attitude niya!
"Fine. 3 minutes." Pag sang ayun niya. Pero hindi ako papayag! Ang dali naman ata non!
"30 mintues?" Patanong kong ani.
"2 mintues" aba? Sumosubra kana!
"15 minutes?" Gusto ko kasing tumagal usapan namin!
"1 minutes" bumontung hininga siya.
"Sabi ko nga 3 minutes! Ang hirap mo naman paki usapan" Mahinang bulong ko pero narinig niya. Kaya tinaasan niya nalang ako ng kilay. Taray talaga.
"Gusto ko lang sana ng formal na break-up. Alam mona, yung sasabihin mo ang--" hindi pa ako nakapag tapus mag salita ng bigla siyang tumayo.
E ha-hug niya kaya ako? s**t! Magbabalikan naba kami? s**t lang!
"Your 3 minutes is done. Don't waste my time again. I might hurt you!" Naiinis na ani niya sakin at tinignan pa ako mula ulo na mukhang paa.
"And look at yourself. You don't even have a taste of fashion. You look like a yaya to me. What a gross" walang buhay niyang ani at sinuri ang sout ko.
At yung tipong tingin talaga na parang nandidiri siya sakin. Na parang isa akong basura sa paningin niya. Na parang isa akong babaeng hindi maaabut ang mga katulad niya. Na para bang isa akong babaeng... Laruan lang para sakanya. Alam ko namang mura lang ang damit ko. Pero hindi niya naman dapat ako titigan ng ganyan. Na parang isa akong subrang mahirap na nilalang.
Naka simpleng dress na purple lang kasi ako hanggang ibabaw ng tuhod. Gusto nga sana ni jessa na mag sout ako ng revealing dress para daw mas lumitaw ang kagandahan ng katawan ko at kalakihan ng dede ko. Pero ayoko. Gusto ko ng pormal na sout. Yung hindi ako mababastos. Pero hindi ko naman alam na Si Hanzo mismo ang magsasabi ng mga masasakit na salita.
Tumolo ang luha ko. Kasi noon hindi siya ganito. Hindi siya stricto at masakit magsalita. At hindi mapang husgang tingin. Ang laki ng pinag bago niya. Parang hindi na siya si Hanzo na nakilala ko 6 years ago.
Yung Hanzo na kahit saan ko man dalhin ay go lang siya. Yung Hanzo na palaging nanlilibri sakin ng ice cream, Cornetto, balut at chicharon. Yung Hanzo na palagi akong binibigyan ng bulaklak sa bawat na pag uwi at pag bisita niya sa bahay. Yung Hanzo na palaging binibilhan ng snack ang mama ko para hindi siya mapagalitan kasi minsan araw-araw na siyang bumibisita.
Ang Hanzo na palaging iniintindi at inaalo ako sa bawat problema. Ang Hanzo na kahit saang resort at park ako dalhin mabigyan niya lang ako ng kahit kunting oras dahil busy siya.
Ang Hanzo na pala ngiti. Pala tawa at pala biro. Ang Hanzo na subrang sweet na kahit ipasayaw ko sa t****k ay hindi nag rereklamo. Nawala ang Hanzo ko noon. Ang Hanzo na nag bago na ngayun. Na ngayun ay stricto at maldito at mapag mataas na. Na ngayun ay ma pride na at walang emosyung. Na ngayun ay sa iba na nagmamahal.
Na ngayun ay sa iba na ngumingiti. Na ngayun ay may iba nang tinatawag na na mahal at ang worst pa ay tinatawag niyang fiance. Ang Hanzo na boyfriend ko noon ay ikakasal na sa iba ngayun.
Humikbi ako. Ang sakit lang isipin na maraming nag bago.
"Hanz-" humikbi ulit ako. Kasi pag taas ko ng paningin ko. Wala na siya sa pwesto niya. Iniwan niya akong luhaan at nasasaktan. Hindi man lang niya ako inalo.
Sumikip ang dibdib ko. Napahawak ako sa may bandang puso ko. Sumisikip at nahihirapan akong huminga.
Napa upo ako sa inupoan ni Hanzo kanina. At habang hawak-hawak ang dibdib ko ay unti-unting lumalabo ang paningin ko.
Kung hindi nyu alam. May sakit ako sa puso at si mama lang ang may alam. Wala akong plano na sabihin kay Hanzo kasi ayaw kong mag alala siya. Ayaw kong dagdagan ang pagiging busy niya. Kasi na iintindihan ko siya.
"Claire?!" Rinig ko ang sigaw na pag tawag sakin ni jessa. Napa takbo si Kim sa direksyun ko nang makita niyang nahihirapan na akong guminhawa.
Isang beses kasi na nasaksihan nila akong parati nalang humahawak sa dibdiban at palaging hindi nakakaginhawa ng maayus. Kaya inalam nila kasi alam nilang wala akong planong Sabihin sakanila na may sakit ako.
Pinagalitan pa ako ni jessa kasi daw bakit hindi ko sinabe sa kanya na may malubha na pala akong sakit. umiiyak nga siya nong panahong nalaman niyang may sakit ako sa puso at mahina na ang t***k non. Tapus idadagdag pa daw ang love problem ko Subrang nagalit talaga siya kay Hanzo non kahit hindi niya pa kilala si Hanzo.
"Oh my gosh! Are you alright Claire?" Nag aalalang tanong ni Kim sakin. Dumating naman si Jessa at si Namie na may nag aalalang ekpresyun din.
They love me as a sister. All of us is like a sister. Lahat kami magkabarkada ay walang kapatid. Kaya tinuring namin ang bawat isa na magkapatid. Problema ng isa, sosolosyunan ng lahat.
"I-I'm fine. I'm fine" nahihirapan kong sagut.
Pagagalitan na sana ako ni Kim kasi hindi ako nag sasabi ng totou nang bigla nalang akong nahimatay. Di kinaya ng puso ko ang sakit na nararamdaman ng gabing iyon. Subrang sakit.
Pero bago ako mawalan ng ulirap. Rinig ko pa ang tawag ni Jessa sakin habang umiiyak at buhat-buhat naman ako ni Kim. And after that. The darkness welcome me.
...................................
to be continued...
- Writer
