"เมาเหรอวะ.." น่านฟ้าตัดสินใจหันมองก็พบว่ามีคู่รักสาวทอมกำลังนั่งกอดกันอยู่ อ้อ ค่อยโล่งใจไม่ใช่อย่างที่เขาคิด แต่ผู้หญิงที่ถูกกอดก็ดูคุ้นๆ นะแต่ไม่น่าใช่..
"มาคุยกันต่อดีกว่า อย่าไปสนใจเลย"
"อืม..ว่าแต่เรื่องที่กูให้มึงช่วยสืบไปถึงไหนแล้ว ได้เรื่องอะไรไหม" หันมาคุยกันต่อ
"ก็ได้เท่าที่กูส่งให้มึงดูนั่นแหละ ช่วงนี้งานกูเยอะมาก เลยไม่ค่อยมีเวลาสืบ" เรื่องที่ให้สืบก็ไร้สาระเกินคนอะไรให้สืบประวัติเมียแทนที่จะถามเธอไปตรงๆ แปลกกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
"อืม..ไม่เป็นไร ได้แค่ไหนก็แค่นั้น" เขาไม่ได้อยากจะสนใจแล้วแหละ อีกไม่นานพ่อก็คงจะฟื้น แล้วเขาก็จะเป็นอิสระดังเดิม..
"ว่าแต่มึงให้กูสืบประวัติเมียมึงไปทำไมวะ" วายุพูดภาษาบ้านๆ
"อย่าเรียกเธอว่าเมียเพราะกูกับผู้หญิงคนนั้นยังไม่เคยมีอะไรกัน " เมียฟังแล้วขนลุกฉิบ
"ฮะ..แต่งงานอยู่กินกันเกือบปี ยังไม่เคยมีอะไรกัน กูเชื่อก็บ้าละ" ที่เขาตกใจเพราะเธอสวยมา
