"หืม..มีอะไร" ปลายฝนยิ้มกลับ
"ปลายอยากหายใจร่วมกับเราหรือเปล่า ในสายตาทุกคนวาเป็นคนที่แย่มากเลยใช่ไหม" พอเมาเธอก็ขาดสติ พูดไปเรื่อยเปื่อยจนเพื่อนงุนงง
"ทำไมถึงได้ถามแบบนั้นล่ะ มีใครจะไม่อยากหายใจร่วมกับวาบ้างละ สมัยเรียนเพื่อนทุกคนก็ต่างอยากเป็นเพื่อนกับวา" ร่วมถึงเธอด้วยที่ตั้งใจเรียนก็เพราะอยากมีเพื่อนแบบวาริสา
"มีสิ..คนคนนั้นเขาเกลียดวา เขาบอกว่าเกลียดวาที่สุด" ต่อให้คนบนโลกจะเกลียดเธอแต่เธอกลับไม่รู้สึกเสียใจเท่ากับคนคนเดียวที่เกลียดเธอ..
"วาหมายถึงคุณน่านใช่ไหม?" ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงใจร้ายกับเพื่อนเธอได้ขนาดนี้ ทั้งที่เจ้าสัวก็แสนดีต่างกับลูกชายราวฟ้ากับเหว..
วาริสาเพียงพยักหน้าตอบ..
"วาไม่ต้องไปสนใจคนที่เขาไม่รักเราหรอกนะ กลับมาสนใจแค่คนที่เขารักเราดีกว่า บนโลกใบนี้มีคนอีกตั้งมากมายที่รักวา อย่างปลายไง.." ปลายฝนกุมมือให้กำลังใจ
"ขอบคุณปลายมากนะแต่วาไม่มีกำลังใจเลยปลาย เมื่อไหร่
