ประธานร้ายพ่ายภรรยา

เกลียดอะไรได้อย่างนั้น?

น่านฟ้า..ภูริทัต

คลับหรูย่านใจกลางมหานคร...

ภายในร้านออกแบบตกแต่งสไตล์โมเดิร์นร่วมสมัยสุดหรูหราด้วยโลเคชั่นใจกลางเมือง ทำให้มีนักธุรกิจทั้งในประเทศและต่างประเทศเข้ามาสังสรรค์ในร้านนี้อยู่เป็นที่ประจำ

หนึ่งในนั้นคือ น่านฟ้า ประธานบริษัทอภิวัฒน์ ยูทีออล์ จำกัด (มหาชน) ประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ห้างคอนโดหรู เขาคือคนที่มาร้านนี้บ่อยที่สุดเพราะเป็นเพื่อนสนิทของเจ้าของร้าน นั่นคือเตร์ชินทร์ หนุ่มหล่อนักธุรกิจร้านเหล้าผับบาร์ในย่านใจกลางเมือง...

เจ้าของร้านหนุ่มยืนกอดอกมองเพื่อนสนิทที่กำลังพูดตะโกนคำว่าเกลียดอยู่ซ้ำๆ แต่ไม่รู้ว่าเกลียดใคร?

"เกลียด!!เกลียดเว้ยยย เกลียดๆๆ ทำไมกูต้องมาทนอยู่แบบนี้ด้วยวะ แม่งเอ้ย!!" ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมองแก้วเครื่องดื่มในมือด้วยแววตาวาวโรจน์ราวว่าเขาไปโกรธเกลียดใครมาทั้งชาติ...

"เป็นอะไรของมึงวะไอ้น่าน!! แม่งมาดื่มที่ร้านกูกี่รอบก็พูดอยู่นั่นแหละว่าเกลียดๆ เกลียด มึงไปโกรธเกลียดอะไรใครนักหนาวะ" เตร์ชินทร์เจ้าของร้านเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ เขาละเหนื่อยกับมันจริงๆ มากี่ครั้งก็อารมณ์เสียตลอด ตั้งแต่ที่เพื่อนแต่งงานไปเขาไม่เห็นมันมีความสุขเลยสักวัน

ใบหน้าคมหล่อเหลาหันมองเพื่อนสนิทด้วยแววตาโกรธแค้น..

"มึงไม่เป็นกู มึงไม่รู้หรอกว่ากูต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหนที่ต้องเจอหน้าผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นทุกวัน ทั้งที่บ้านทั้งที่ทำงาน แม่งกูเกลียด เกลียดหน้าเธอที่สุด" ถ้าเป็นไปได้ก็หายไปจากโลกนี้เลยยิ่งดี..

"ผู้หญิงร้ายกาจที่มึงพูดถึงคือใครวะ? อย่าบอกนะว่าน้องวา!!" วา วาริสาคือคนที่เพื่อนเขาแต่งงานด้วยและเป็นภรรยาเบอร์หนึ่ง ทั้งสวยทั้งเก่ง ฉลาดเฉลียวครบเครื่องสุดๆ

"ก็เออนะสิ จะมีใครอีกวะ รอบตัวกูมีแต่ผู้หญิงดีๆ ยกเว้นผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นคนเดียว กูแม่งไม่อยากจะพูดชื่อเธอให้ระคายปาก เกลียดคือเกลียด" แม้แต่ชื่อก็ไม่อยากพูดส่วนหน้าไม่ต้องพูดถึงไม่อยากจะมองเลยสักนิด แต่แม่งต้องกลับไปเจอหน้าเธอที่บ้านทุกวัน..

"ฮ่าๆ ก็เพราะมึงเกลียดแบบนี้ไง ถึงได้เข้ากับสุภาษิตที่ว่าเกลียดอะไรได้อย่างนั้น" ก็มันไม่ปล่อยวางยอมรับความจริงว่าเธอคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย มัวแต่ไปคิดว่าเธอเป็นอดีตเลขาพ่อเข้ามาเพื่อจะมาปอกลอกเอาสมบัติ..ไม่รู้อะไรของมัน

"มึงหุบปากไปเลยไอ้เตร์" ยิ่งหงุดหงิดอยู่แล้ว หงุดหงิดขึ้นไปอีก

"ฮ่าๆ กูจะบอกอะไรให้มึงฟังนะ ผู้หญิงไม่ว่าจะเก่งสักแค่ไหนสุดท้ายก็แพ้ให้กับผู้ชายอยู่วันยังค่ำ ถ้ามึงไม่อยากหงุดหงิดแบบนี้ต่อไป ก็ต้องใช้แผนนี้" เขามีวิธีที่จะทำให้เพื่อนเลิกเกลียดเมีย..

"แผนอะไรวะ"

"แผนที่ว่าก็คือ..เอียงหูมานี่ เดี๋ยวกูจะกระซิบบอก" เตร์ชินทร์ขยับหน้าเข้าไปพูดกระซิบข้างหูให้เพื่อนได้ยินชัดๆ

น่านฟ้าตั้งใจฟังแต่เมื่อได้ยินสิ่งที่เพื่อนพูดเขาก็รีบขยับหน้าถอยห่าง..

"ถุยย!! แค่หน้าเธอกูยังไม่อยากจะมองมันไม่มีวันนั้นหรอกเว้ย แล้วมึงก็หยุดคิดหยุดพูดไปเลยนะ ไอ้เพื่อนเวร" แนะนำแต่ละเรื่องมันน่าหงุดหงิดฉิบหาย..

"ฮ่าๆ อย่าเพิ่งปฏิเสธไปสิวะ..นี่เป็นวิธีเดียวที่มึงจะเอาชนะเธอได้ ผู้หญิงเก่งมักแพ้ให้กับเรื่องบนเตียง ไม่เชื่อมึงลองไปทำดูสิ" เตร์ชินทร์ยิ้มกริ่มเมื่อเห็นว่าเพื่อนกำลังคิดตาม

"กูไม่เคยแพ้เว้ย กูชนะเธอทุกเรื่อง แล้วกูก็จะไม่มีวันทำอย่างที่มึงพูด ไม่มีวัน!!" ตะโกนใส่หน้าเพื่อนอย่างคนโกรธจัด

"อืม ชนะก็ชนะ" สภาพนี้เนี่ยนะชนะ เหอะ นี่เขาเรียกว่าแพ้ราบแต่แค่ไม่รู้ตัวว่าแพ้ จะพูดตรงๆ ก็กลัวเพื่อนจะด่า..เปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า

"อ้อ..ว่าแต่มึงให้กูเรียกเด็กเอ็นในร้านที่กำลังเรียนมหาลัยมาทำไมวะ" พนักงานในร้านเขามีเด็กนักศึกษาทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยอยู่หลายคน.. ทุกคนล้วนแต่สวยเซ็กซี่กันทั้งนั้น

"มอบทุนการศึกษา" ใบหน้าหล่อกระตุกยิ้มร้าย..

"ฮะ! มึงจะบ้าหรือไง ทำไมไม่ไปมอบให้ที่มูลนิธิเด็กด้อยโอกาส" เขารู้มาว่าบริษัทของเพื่อนมีโครงการมอบทุนการศึกษาเด็กด้อยโอกาสแต่ไม่คิดว่าจะเป็นเด็กเอ็นวัยมหาลัย คิดอะไรของมันอยู่วะ ถ้าน้องวารู้เป็นเรื่องแน่ ประธานบริษัทยักษ์ใหญ่มอบทุนการศึกษาเด็กเอ็นในคลับ..มันได้เหรอวะ

" ก็นี่ไงเด็กด้อยโอกาส ถ้าพวกเธอมีเงินเรียนคงไม่มาทำงานเป็นเด็กเอ็นในร้านมึงหรอกจริงไหม ตอนนี้กูติดต่อนักข่าวเอาไว้แล้ว" มอบทุนการศึกษายังไงให้โลกจำก็มอบให้เด็กเอ็นในคลับเลยเป็นไง "หึ" ใบหน้าหล่อเหลายิ้มเยาะ..

"เชี่ย.. กูว่าไม่ใช่ละ ถ้าเป็นข่าวใหญ่ขึ้นมามึงคิดว่ามันจะเป็นผลดีต่อภาพลักษณ์ของบริษัทมึงหรือไง คิดอะไรจังไร"เรื่องนี้เขาไม่เห็นด้วย เรื่องข่าวกิ๊กกั๊กกับนางเอกสาวมันยังไม่เคลียร์จะสร้างเรื่องใหม่อีกแล้วเหรอวะ

" มึงไม่ต้องยุ่ง นี่มันเป็นเรื่องของกู กูเป็นประธานบริษัทจะทำอะไรก็ได้" ใครมีหน้าที่แก้ก็แก้ไป ในเมื่อเธออยากให้เขาสร้างภาพมอบทุนการศึกษาให้กับเด็กด้อยโอกาส เขาก็จะทำให้อยู่นี่ไง

หึ..มาดูกันว่าระหว่างอดีตเลขาของพ่อที่ได้ขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งรองผู้บริหารกับเขาที่เป็นประธานบริษัท ใครมันจะแน่กว่ากัน...

" แต่นี่เป็นร้านกูนะเว้ย ถ้ากูไม่อนุญาตมึงก็จบ" เขาเริ่มสงสารวาริสาที่ต้องมาเจอกับคนประสาทแดกอย่างเพื่อนเขา วันๆ หาแต่เรื่องให้เธอต้องแก้ แล้วบอกว่าเกลียดหน้าภรรยา เป็นเธอมากกว่าที่ต้องเกลียดหน้ามัน คนอะไรกวนตีนจริงๆ

"ก็ลองมึงไม่อนุญาตดูสิ ไปเรียกเด็กเอ็นพวกนั้นเข้ามา เดี๋ยวกูจะโทรตามนักข่าวให้มาทำข่าว" พูดจบร่างสูงหล่อก็เดินไปหยิบสูทผู้บริหารที่ถอดทิ้งไว้ขึ้นมาสวมก่อนจะเดินไปนั่งรอมอบทุนการศึกษาให้เด็กสาวขาวอวบในห้องวีไอพี..

เตร์ชินทร์ได้แต่ส่ายหน้ากับสิ่งที่เพื่อนกำลังทำ.. พรุ่งนี้ได้เป็นข่าวใหญ่แน่ๆ