"จะเชื่อดีไหมนะ.." ยิ้มเยาะเย้ย.."วาเพิ่งรู้ว่าคุณก็เป็นห่วงวาเหมือนกัน"
"เป็นห่วงบ้าอะไร ถ้าผมจะห่วงคุณผมห่วงไอ้หมาโบ้ที่หน้าร้านเหล้าดีกว่า" ตีหน้านิ่งขรึม ใครจะไปห่วงเธอกันที่พากลับบ้านเพราะเมาเหล้าขาวต่างหาก..
"อ้อค่ะ ไม่ห่วงก็ไม่ห่วง"
"ที่ผมจะพูดคือเรื่องที่เพื่อนคุณทำร้ายร่างกายผม" ผลตรวจออกมาแล้วว่าเขาเจ็บจนช้ำใน
"เพื่อนของวาที่ทำร้ายคุณ คือปลายฝนใช่ไหมคะ"
"อืม..ใช่คนนั้นแหละ"
"ปลายเธอเป็นตำรวจเคยประจำอยู่ที่สน...เดี๋ยววาจะช่วยคุยกับเธอให้นะคะ" ปลายไม่ได้บอกอะไรเธอเรื่องนี้นะ คิดว่าคงจำไม่ได้ว่าไปทำร้ายเขาตอนไหน โธ่ชีวิตจะบังเอิญอะไรขนาดนั้นร้านเหล้ามีตั้งเยอะ..
"ตำรวจแล้วยังไง ผมไม่ยอมหรอก ผมให้เพื่อนที่เป็นตำรวจจัดการเธอไปแล้ว"
"ฮะ..จัดการไปแล้ว"
"ใช่..ตอนนี้เธอยอมรับผิดไปแล้วแต่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก คุณก็ช่วยไปเตือนเพื่อนคุณหน่อยก็แล้วกันว่าอย่าไปทำแบบนี้กับใครเพราะเธอ
