ตอนที่ 19 เพื่อนเก่า
Part คาลวิน
เรื่องของลูก้า ผมสืบจนมั่นใจแล้วว่าเด็กคนนี้คือลูกชายของเพื่อนเก่าอย่างแน่นอน แต่สำหรับเครื่องบรรณาการสนองอารมณ์ของผม ยังไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหนแน่ แต่ที่รู้ๆ รุซลันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมหลงใหล ไหวหวั่น ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน ผมแทบควบคุมตัวเองไม่ได้เลย นับวันผมกลับยิ่งรู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้ ทุรนทุรายเหมือนคนสมาธิสั้น
“รุซลัน คืนนี้นายนอนที่นี่ไม่ได้เหรอ” หัวไหล่เปลือยบอบบางรสชาติหวาน ซ้ำยังมีกลิ่นหอม ผมไล้ปลายจมูกไปตามความลาดของคนเอวบางร่างเล็ก
“ไม่ได้ครับ” เสียงหวานราบเรียบตอบกลับมาอย่างไม่แยแส
“แล้วถ้าฉันอยากให้นายนอนที่นี่ล่ะ”
“ทำไมคุณคาลวิน ถึงจะให้ผมนอนข้างบนนี้อีกล่ะครับ ยังไม่หายหงุดหงิดอีกเหรอ ไหนเมื่อกี้คุณบอกว่าอารมณ์ดีแล้วยังไงล่ะ”
“ตอนอยู่บนเตียง ฉันคิดว่าฉันอารมณ์ดีแล้ว แต่พอนายลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า อารมณ์ของฉันมันก็กลับมาหงุดหงิดอีกเหม
