Chapter 20

2551 Words

RHIAN "Ganito pala ang lasa ng isda at hipon. Nakakatuwa naman. Finally, natikman ko na rin ang mga pagkaing dati-rati, pinang-iinggit mo lang saken kapag nandito tayo." Natawa ako sa sinabi ni Ehran. Pero mas naaaliw akong panoorin siya habang kumakain kami. Mabuti na lang at isang kamayan restaurant itong kinakainan namin. "Mas nakakatuwa ka. Promise. Ngayon lang ako nakakita ng taong kumakain ng isda at hipon na simot lahat. Na pati mata at nguso, kinain mo." Pigil ang sariling mapahalakhak na sabi ko kay Ehran habang tinitingnan ang malinis na malinis niyang plato. Na pati uata ang kahuli-hulihang butil ng kanin ay kinain. "Grabe ka, Ehran! Wala kang patawad. Ang damot mo sa mga pusa..." "H-ha? Bakit? Bawal bang kainin ang mga `yon?" Inosenteng-inosente na sagot niya saken. "May nar

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD