Chapter 10

1508 Words

RHIAN Three months later... "Where are you, Ehran? It's me again, Rhian. Bakit kung kelan naman kelangang-kelangan kita sa buhay ko, kung kelan nahanap ko na ang totoong ako na siyang gusto natin noon, saka ka naman nawala? So sad and hurt nga lang, kasi, baka hindi mo magustuhan ang "bagong ako"." Malungkot akong humugot nang malalim na hininga, habang ramdam ko ang pag-iinit ng mga mata ko." It's been three months but I wasn't able to see you anymore. "Yes. My life goes on without you. But you know what? Sobra akong nahihiya sa sarili ko kasi para akong mamamatay sa sobrang lungkot. Na dahil lang naman sa isang "misteryosong nilalang" na ni hindi marunong magpaalam." Naninikip ang dibdib na tiniklop ko ang kapirasong papel at itinali iyon sa puting lobo, saka pinakawalan sa ere. Pag

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD