Jessica Quinn’s POV
“Kung hindi mo kayang mag-focus ngayon, bukas na natin ‘to ituloy.”
Nahihiyang napatingin ako kay Astrid dahil sa sinabi niya. Napahimas ako sa batok ko at tumango. Tama siya. Hindi ko nga kayang mag-focus ngayon dahil iniisip ko na naman si Klaus. Nawawala ang atensyon ko sa dapat na ginagawa namin ngayon.
“Sorry, Astrid—”
“Bukas na lang tayo ulit magkita. Gabi na rin,” ani pa niya at niligpit ang gamit niya sa table namin.
Napatingin ako sa labas ng coffee shop kung saan namin napag-desisyunan na tumambay para gawin ang project naming dalawa. Madilim na sa labas at nakabukas na ang mga ilaw ng sasakyan na dumadaan sa harapan ng coffee shop.
“Thank you and sorry talaga, Astrid,” sambit ko pa at napatingin muli sa kanya.
Sinara niya ang zipper ng bag niya at
