Bumalik ako sa café nang wala sa sarili. Naghintay ako sa labas hoping that in any minute Katelyn will run towards me with her smile on her face like she never sees me in a year.
And I just end up disappointed.
Halos paubos na ang mga tao dahil lumalim na rin ang gabi ngunit wala pa ring dumating na Katelyn.
Ipinasara ko na ang cafe sa isa kong staff, at isa-isa na rin silang nagpaalam sa akin habang ako ay nanatiling nakaupo sa labas at naghihintay.
Hours passed and when I was about to give up waiting and leave.
I heard a howl.
Pinakinggan kong mabuti ang pinagmulan noon at mabilis na sinundan hangang sa makarating ako sa gubat.
Malayo-layo na ito sa bayan at kakaunti ang dumaraang sasakyan sa highway na katabi ng gubat na ito. Maingat kong pinakinggan bawat alulong nito at r
