Alevlerin ilk canlılığı azalırken ardından kurşun sesleri yükseldi. Selim seslerle uyuduğu yerden kalkmıştı. Uyku sersemliği yoktu, hareketleri canlıydı. Arzu gözlerini açtığında onun aksine ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
‘’Çadırda kal!’’ dedi Selim.
‘’Ne? Nereye?’’ Arzu korkulu bakışlarla elindeki silahla dışarı çıkacak olan adama bakıyordu. Dışarıdan gelen kurşun seslerine insanların bağırış sesleri eklenmişti. ‘’Tek kalamam.’’ Yeşil gözleri yaşlarla doldu.
Selim olmayan vaktiyle genç kızın yanına gelip önünde diz çöktü. ‘’Seni koruması için bir asker görevlendireceğim ama benim diğer askerlerin başında olmam gerekiyor. Ateş hattının ortasına seni yanımda götüremem burada kalmandan daha tehlikeli. Gitmezsem de çatışmayı yönetemem.’’
Arzu mantığını korumaya çalışıyordu ama krize gi
