‘’Anlat!’’ dedi bir kez daha Cankıran.
Arzu gözlerinden akan yaşlarla gecenin karanlık ışığında görüşü tamamen gitmişti. Yapmak istemiyordu ama hissettiği acı bugüne kadar hissettiği hiçbir acıya benzemiyordu. Tırnaklarına batırdığı iğnenin acısını bile bu acıya tercih ederdi. ‘’Selim ile sözümüz kesilecekken onu terk ettim.’’ dedi. ‘’Lütfen çöz dayanamıyorum artık.’’ Başı bir kez daha yattığı taşa çarptı.
‘’Her şeyi anlat sonra çözeceğim.’’ Cankıran üzerindeki hançerini eline alıp genç kızın yüzüne yaklaştırdı. ‘’Hançerim ipleri kesmek için hazır. Selim’in ailesi nerede yaşıyor?’’
‘’Onlara ne yapacaksınız?’’ diye sordu Arzu.
‘’Bu seni ilgilendirmez sen kendi acını düşün anlatmazsan bırakıp gideceğim sabah olduğunda da çözmeyeceğim, güneşin kızgın sıcaklığı altında da bu şekilde yatmay
