Ozan parka geldiğinde hıçkıra hıçkıra ağlayan ablasının yanına oturdu. “Ağlama krize gireceksin.”
“Girmem.” dedi Arzu iç çekerek. Üzüntüsüne rağmen stresli değildi çünkü susturamadığı vicdanı kuş tüyü kadar hafiflemişti. Yalanlarla bir evlilik kurma yanılgısına nasıl düşebilmişti? Evlendikleri gece Selim kendisine elini sürdüğü anda krize girse ne olacaktı? Neden yalan söyledin diyerek evlendikleri ilk günden terk etseydi ona kızma hakkı olmazdı! Gerçekleri anlatmak da istemiyordu çünkü bu şekilde istemiyorum derse acısı katmer katmer artardı.
“Babam çok öfkeli. Eve gelsin dedi.” Ozan ayağıyla yerdeki toprağı eşeledi.
“Tahmin edebiliyorum.”
“Bunu neden yaptın ki? Kimse seni evlilik için zorlamadı sen istedin ama yüzük takılacağı anda kaçtın.”
Arzu gözlerinden akan yaşları sildi. “Büy
