หลงปรารถนา คืนร้อน

จะหาว่าไม่เตือน

เมื่อริสากินข้าวกินยา ก็กลับเข้าไปนอนในห้องแขก คนพี่รีบออกไปทำงาน จากความตั้งใจแรกว่าจะลา แต่เพราะมีเรื่องราวต้องจัดการ พรุ่งนี้วันเสาร์ ใครๆจะมองว่าอยากหยุดต่อเนื่อง

โดยตกลงกับคนน้องว่าห้ามกลับบ้านเอง จะไปส่ง ให้รอจนกว่าจะเลิกงาน ระหว่างนี้มีอะไรให้โทรได้เลย เพราะคนพี่จะไม่โทร ไม่ทัก ให้น้องนอนยาว พักผ่อน

จนถึง 5 โมงเย็น คนน้องก็ไม่โทร ไม่ไลน์ อดใจไม่ไหว เลยโทรไปหา ระหว่างที่เดินมาที่รถ

" ฮัลโหล" เสียงเริ่มเป็นปกติสดชื่น

ฐิสา : เป็นยังไงคะ เสียงใสแล้ว ดีขึ้นแล้วใช่หรือเปล่า

" คะ พยาบาลดูแลดี จะกลับหรือยังคะ คิดถึง"

ฐิสา : กำลังจ้า จะทานอะไรพี่จะซื้อเข้าไปให้

"อยากกินบะหมี่-หมูแดง"

ฐิสา : พี่ขับรถแล้ว วางนะ

"รอนะคะ ขับรถดีดี จุ๊บๆๆๆ"

ถ้าคนน้องมองเห็นพี่ในรถตอนนี้ คงเห็นคนเขินหน้าแดง อมยิ้มอยู่คนเดียว จนกระทั่ง มีคนมาเคาะกระจก คือสามีเก่าตัวเอง ก่อนกดกระจกลง พอพูดคุยได้ยิน

เอก : เอารถมาคืน ออกคันใหม่แล้ว คันนี้เอาคืนไป รู้สึกว่าขับรถญี่ปุ่นแล้วไม่ปลอดภัย (ก่อนจะเอาเอกสารให้กับฐิสา พร้อมกุญแจรถ และหยิบกุญแจยี่ห้อยุโรปดังโชว์ภรรยาเก่า )

ฐิสา : ก็ดี แค่นี้ใช่หรือเปล่า

เอก : ได้ข่าวย้ายคอนโดไปอยู่กับหมอขวัญ ลำบากหน่อยนะ ไม่มีคอนโดตัวเอง ทำไมไม่ขอยายคุณหนูริสาละ รายนั้นน่าจะเงินหนา ถ้าเช่าไม่ไหว ให้ซื้อเล็กไว้เป็นห่วง

ฐิสา : ขอบคุณนะ

เอก : ไม่ต้องขอบคุณหรอก ยังไงก็เคยเป็นผัวเมียกัน อยากให้สามีชีวิตดีขึ้น ดูสิ คุณแพทแค่หลาน ยังเปย์รถใหม่ให้เอกเลย นั้นลูกเจ้าของเลยนะ

ฐิสา : ขอบคุณที่ออกไปจากชีวิตสา ก่อนที่เราจะมีลูกด้วยกัน

ริสาเข้าเกียร์ D ออกไป ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ตัวเองเคยหลวมตัวแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ ทนอยู่ด้วยกันได้ตั้ง 2 ปีได้ยังไง ทำไมมีความคิดที่เห็นแก่ได้และเห็นแก่ตัว เกาะผู้หญฺงกินได้ขนาดนี้

ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าเสียเปรียบ ทั้งที่ไม่กี่วันเขาเอาเงินที่เอารถไปรีไฟแนท์ใหม่มา แต่ก็อยากจะจบปัญหา ไม่อยากจะติดต่อกันอีกแล้ว จึงรับรถมา ยังไงจะได้สบายใจ เพราะรถชื่อเจ้าตัว

ที่สำคัญสามีเก่าคิดว่าอยู่กับหมอขวัญดีแล้ว จะได้ไม่กล้าไปวุ่นวายอะไร เพราะทั้งคู่ เหมือนขมิ้นกับปูน แสนไม่ถูกชะตากัน

...

18.55 น.

เข้ามาในห้องแล้ว แต่คนน้องไม่ได้อยู่ในส่วนห้องรับแขก ฐิสาเลยเดินไปดูในห้องนอน ก็ไม่เห็น ห้องน้ำก็ไม่มี แอบใจหวิวๆ พร้อมบ่นในใจ

"จะกลับก็ไม่ยอมโทรบอก แล้วสั่งทำไม บะหมี่ รู้หรือเปล่าต้องขับรถไปซื้อเจ้าอร่อย คนก็เยอะรอนานมาให้ ไปไม่ลาสักคำ เอาลงไปเทให้หมาจรกินดีหรือเปล่านิ"

พรึบ หรึบๆ เสียงสะบัดผ้า ดังระเบียงด้านข้างของครัว

ฐิสา : ทำอะไรคะ

คนพี่อมยิ้ม และใจเต้นแรง ดีใจ ที่น้องตัวสูงยังอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวตัวเอง ก่อนจะเดินไปพิงขอบประตูระเบียงกอดอกดูคนน้องตากผ้า

ริสา : ซักผ้าปูที่นอนค่ะ มันเปื้อน วันนั้นของเดือน เลยเอามาซักตาก

ฐิสา : หายดีแล้วหรือไงลุกขึ้นมาทำ ซักมือเป็นด้วยนะคุณหนู (พูดหยอกคนน้อง ที่ตอนนี้ ใส่เสื้อยืด กางเกงขาก้วยที่มีในตู้แขก วางเอาไว้ ลบภาพนางพญาที่ทำงาน ตอนนี้คนน้องเหมือนเด็กสาว น่ามอง สวย ตาไม่ดุ เหมือนเวลาแต่งหน้าเที่ยวกลางคืน หรือในที่ทำงาน )

.ริสา : พี่ค่ะ หนูก็คน เข้าข้างในกันดีกว่าร้อน (ไม่พูดเปล่า พุ่งไปกอดเอวคนพี่พาเดินเข้ามาข้างใน ปิดประตูระเบียง รับแอร์เย็นๆ)

ฐิสา : พี่ซื้อบะหมี่มาให้ ไปซื้อร้าน ..... มาเลยนะ อร่อย คนเยอะ

.ริสา : ขอบคุณมากคะ เดียวสาเวฟให้ พี่ไปอาบน้ำเลย จะได้มากินพร้อมกันนะ

ฐิสายิ้มก่อนจะเดินไปห้องตัวเอง อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ความสุขเล็กที่มีคนมาอยู่ด้วย แม้จะเคยแต่งงาน อยู่ด้วยกันกับสามี แต่กลับรู้สึกอยู่คนเดียวมาตลอด ก่อนจะออกจากห้องนอนมาข้างนอก กินบะหมี่กับคนน้อง

ฐิสา : วันนี้จะกลับบ้านหรือเปล่า

ริสา : ไล่แล้วเหรอคะ (พูดไปหน้างอไป เคี้ยวแก้มตัวเองตุ้ยๆ)

ฐิสา : ที่ถามจะเอาผ้าปูให้ใหม่ถ้าไม่กลับเฉยๆ ไม่ได้ไล่เลยค่ะ

ริสา : ไม่ต้องก็ได้ค่ะ (พูดจบก็ลุกมาเก็บถ้วยของคนพี่ และถ้วยตัวเองไปล้างที่ซิงค์ล้างจาน เงียบๆ)

ฐิสาเข้าใจว่าคนน้อง คนงอน แล้วน้อยใจ อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เพราะเป็นวันนั้นของเดือน จึงเดินไปง้อน้องด้วยการกอดคนยืนล้างจานจากด้านหลัง คางเกยกับไหล่ แล้วถามข้างหูคนน้อง

ฐิสา : จะกลับแล้วเหรอคะ เดียวพี่ไปส่งถึงบ้านเลยนะคะ

คนน้องก้มหน้าล้างจานต่อจนเสร็จ โดยมีพี่กอดอยู่แบบนั้น ก่อนจะเช็ดจานแล้วตอบคนพี่

ริสา : พี่คะ สาหมายความว่า ไม่ต้องเอาผ้าปูมาปูห้องนั้นแล้ว คืนนี้สาจะนอนห้องพี่ดีกว่าเนาะ

คนพี่หัวเราะกับการเจ้าเล่ห์เล็กๆของคนน้อง ที่ออกแนวน่ารัก จนต้องระบายอาการหมั่นเขียวด้วยการ จูบหลังคอและท้ายทอยคนน้องไปเน้นๆ จุดละ 1 ครั้ง

คนน้องนิ่งค้าง แล้วหันหน้าสบตาคนพี่ ยกมือพี่ไปคล้องคอแทนการกอดเอว สวนตัวเองเอามือไปกอดเอวพี่ดึงเข้ามาแนบชิดตัว

ริสา : ถ้าไม่อยากตกอยู่ในอันตราย ..พี่อย่ามาจูบคอ จูบท้ายทอยสานะ จะหาว่าไม่เตือน

คนพี่เหมือนโดนท้าทาย และอยากรู้อยากลองว่าคนน้องจะทำอะไร จึงสบตายิ้ม แล้วฉกไปที่คอเร็วๆ ซ้ายที ขวาที

ฐิสา : จะทำอะไรได้ เป็นประจำเดือนอยู่นะจ๊ะ

ริสา : จะจูบให้ร้องขอชีวิตเลย (แล้วนิ้วลูบวนที่ริมฝีปาก คนพี่ จนขนลุกทั้งตัวทั้งที่เป็นแค่นิ้ว )

คนน้องไม่ได้พูดเล่น ส่งปากร้อนเข้าไปบนส่วนเดียวกันคนพี่ บดจูบเม้มริมฝีปากทั้งบนล่าง เลียค่อยๆแบบพาคนพี่ล่องลอยไปในอากาศ จนการกอดกระชับคอคนน้องแน่นชิดขึ้น ก่อนจะขบเม้มจูบตอบน้องไป

"อื้อออ"

"อื้มมม"

คนน้องนำทางจูบจากอ่อนโยน จนคนพี่เปิดปากให้น้องสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปาก ก่อนจะตวัดลิ้น กัดเบาๆ เกี่ยวหยอกกันด้วยลิ้นในปากไปมา แลกลิ้นกันนัวเนีย

จูบดูดดื่มเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนคนพี่ต้องใช้กำปั้นเล็กทุบหน้าอกน้องเบาๆ ก่อนจะดันตัวเองออกให้ได้หายใจ โกยอากาศเข้าปอด "แฮ่กๆ" ลมหายใจถี่ๆ คิดในใจ ไม่น่าท้าทายคนน้องเลย ลิ้นนะร้ายที่สุดเลย

ริสา : ยังไม่ร้องขอชีวิตเลย มาม่ะ ต่อๆ

ฐิสา : เป็นประจำเดือนอยู่ไม่ใช่เหรอ

---*****---------