“อื้อ~” ร่างเปลือยเปล่าของเนเน่ที่มีผ้าห่มปกคลุมร่างกายเริ่มขยับตัวตื่น ดวงตากลมค่อยๆลืมตาขึ้นมาภายใต้ความมืดในห้อง แอร์เย็นเฉียบกระทบผิวที่หัวไหล่จนทำให้คนที่ฝังตัวอยู่ในผ้าห่มดึงผ้าห่มมาปิดถึงคอ
“ซี๊ดดดด~” ใบหน้าหล่อน่ารักเบ้หน้าเมื่อขยับตัวเพียงเล็กน้อย
ขยับตัวนิดเดียวทำไมกูปวดร้าวไปทั้งร่างกายแบบนี้วะ ขาก็สั่นด้วย
มือขาวตบที่หัวของตัวเองเบาๆเพื่อให้หายจากความมึนงง แค่ผงกหัวขึ้นก็ต้องทิ้งหัวลงหมอนตามเดิม ปวดตัวไม่พอ ปวดหัวไปอีก
กูไปทำอะไรมาวะเนี่ย!!
เนเน่ไม่เข้าใจตัวเองไปทำอะไรมา มือขาวพยายามดันตัวเองให้ลุกมานั่งพิงหัวเตียงอย่างทุลักทุเล แต่ต้องชะงักเมื่อผ้าห่มมันร้นลงไปกองที่เอวทำให้แอร์กระทบกับผิวกายเต็มๆ เพียงแค่เอามือกอดร่างตัวเอง เนเน่ก็ตัวแข็งทื่อเมื่อพบว่าร่างกายของตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว ใบหน้าหล่อน่ารักซีดเผือดพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
เมื่
