"ลงมาเถอะครับคุณเมีย" นิติลงมาเปิดประตูรถให้กับน้ำหวาน ที่นั่งอยู่บนรถไม่ยอมเดินลงมา
"ไม่ค่ะ น้ำจะกลับห้องตัวเอง"
"ได้ ขับรถกลับเองแล้วกัน" ชายหนุ่มยื่นกุญแจรถให้เธอ น้ำหวานคว้าเอาไว้ แต่ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะชักกุญแจรถกลับไป เธอชักสีหน้าไม่พอใจใส่นิติ เขายิ้มมุมปาก "อยากได้ก็ลงมาเอา"
"เรื่องมาก" น้ำหวานเดินลงมาคว้าเอาลูกกุญแจรถของฟ้าใส แต่ไม่ทันที่ลำแขนของนิติยกตัวของเธอขึ้นพาดบ่าของตนก่อนจะเดินขึ้นห้อง
"ปล่อยนะ คนมองกันใหญ่แล้ว"
"ไม่อยากให้คนมองก็เลิกโวยวาย" นิติ แบกร่างเล็กเข้ามาในลิฟต์ วางเธอลงบนพื้น "ถ้าไม่เงียบ จะหาอย่างอื่นยัดปากแทน" ปากเธอเม้มเข้าหากันทันที
"จะพาไปไหน"
"พูดกับสามีให้มันมีหางเสียงหน่อยได้ไหม"
"ใครเป็นสามีฉันไม่ทราบ"
"เป็นมันตรงนี้เลยไหม"
น้ำหวานมีท่าทางอารมณ์เสีย ใบหน้าสวยบึ้งตึง ไม่แม้แต่จะมองหน้าชายหนุ่ม ความเกลียดชังเพิ่มพูนยิ่งขึ้นกว่าครั้งก่อนเธอกำหมัดแน
