"รู้ว่าหลอกด่า พี่ก็ปากหมาเหมือนกันนั่นแหละ" หญิงสาวสวนคืนทันควัน ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมา
"เรามาสงบศึกกันก่อนเถอะนะ ไปหาอะไรกินกัน พี่หิวแล้ว" นิติ เปลี่ยนสรรพนามของตัวเอง ก่อนจะหันไปมองเธอเพียงชั่วครู่
"เหนื่อยอยากกลับห้อง อาบน้ำนอน" เธอไม่มีอารมณ์นึกอยากอาหารในตอนนี้
"นี้มันตอนเที่ยง จะนอนอะไรตอนนี้"
"เมื่อคืนอ่านหนังสือสอบเกือบเช้า ง่วง"
"ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวพาไปนอน"
"เรื่องมาก"
"คุณเมีย อย่าเย็นชากับคุณผัวนักเลยครับ"
"ถ้าไม่เลิกเรียกแบบนี้อีก จะ..." ปากเล็กเม้มเข้าหากันแน่น
"จะอะไร"
ใครก็ได้เอาไอ้โรคจิตนี้ไปทิ้งที เวรกรรมอะไรนักหนา มาเจอกันอีกแล้ว ชีวิตของเธอคงไม่สงบสุขอีกต่อไปแล้วสินะ
"ไม่มีการมีงานทำหรือไง"
"มีครับ ทำเสร็จแล้วถึงมาหาเมียได้"
"หยุดเรียกคำนี้สักทีได้ไหม ฟังแล้วรู้สึกจะอ้วก"
"ผ่านมาไม่กี่วันเอง ท้องแล้วเหรอ"
"จะไม่เลิกกวนใช่ไหม"
"แค่ล้อเล่น อย่าทำหน้าแบบ
