Love Will Never End

SIETE

Love Will Never End

Madaming nadaanang sasakyan at ang mga ilaw na nawawala sa tuwing malampasan namin iyon. Tahimik lang ako sa loob ng sasakyan niya at hindi kailanman tumingin sa gilid ko.

Alam ko sa sarili ko na nag hanap pa ako ng paraan kung paano ko siya magustuhan sa kahuli-hulian, at kaunti nalang talaga ay magugustuhan kona siya, ngunit sa hindi malamang dahilan ay hindi ko maiwasang mag selos sa kaniyang sinabi.

Hindi kopa ba siya nagustuhan sa lagay na'to?

Pero gan'on kabilis? Ilang araw ko palang siya nakilala.

"Ailnishta, are you okay?" Hindi ako lumingon sa kaniya, alam kong madali iyon pero dapat hindi ako mag pahalata sa kaniya.

"Okay lang naman ako, diyan iliko mo sa village, madaanan mo ang malaking bahay na kulay white, and dark brown," hindi ako lumingon sa kaniya ngunit nagsalita, at itinuro nalang ang daan.

"What's wrong? What's bothering you?" Malumanay niyang sabi. Tumingin ako sa kaniya at kita na naman ang mapupungay niyang mata, animo'y lasing, at inaantok.

Ayan kana naman sa mapupungay mong mata, Bedavane Thaddeus, e! Diyan mo'ko natatalo.

"I'm fine, Bedavane Thaddeus, just please, focus when you drive. Para kang lasing," tanging sabi ko, at umirap, pabalik ang mga mata sa bintana.

Ayokong makita niya ko na sinusungitan ko siya ngayon.

"You sure, Ailnishta? Just tell me if you have a problem," hindi parin ako tumingin. I just don't look at him. Tahimik lang ako hanggang sa tinuro ko ang bahay namin.

When we made our place, I suddenly unbuckled the seatbelt, and hold my bag.

Bubuksan kona sana ang pintuan ngunit hindi ko mabuksan dahil naka lock 'yon. Tumingin ako sa gilid ko't nakita siyang tamad tumingin sakin.

Lasing kaba?

He unfasten his seatbelt, and then he asked me.

"Nagmadali ka atang lumabas, Ailnishta Zui?" Hindi ko magawang kabahan sa tanong niya. Gumalaw lang ako ng kaunti sa inuupoan ko, at nag iwas ng tingin. I hugged my bag tight, and looking outside through window.

"Alis na ako," malumanay kong sabi, hindi parin ako tumingin sa kaniya. Mas lalo kong niyakap ang bag ko.

"Just look at me, are you mad?"

"Hindi, alis na ako," trying to open, but still locked.

"You have a problem, then?" Lumingin ako sa kaniya, at inirapan siya. Umawang ang labi niya at mahinang natawa.

"Wala rin," nag iwas tingin.

"Wala? Bakit ka umirap sa'kin?" Tumagilid siya sa inuupoan niya para humarap sakin.

"I just like it."

"You rolled your eyes on me earlier, and then now. Do you have a problem with me?" Napatahimik ako baka mahalata niya, na malapit kona siya ma crush, o crush kona talaga siya?

"Wala akong problema, sige na, kailangan ko ng pumasok, late na kase," I looked at him, his eyes seems like full of questions and it couldn't answer.

"Ailnishta Zui."

"Yes, Bedavane Thaddeus?"

"Damn, ihatid na kita patungo sa gate," lumabas siya sa saksakyan at patungo siya sa gilid ng front seat na inuupoan ko. Binuksan niya iyon bumaba naman ako. At patungo na kami sa gate.

"Thank you, Bedavane."

He nodded his head.

Pumasok na ako sa gate na binuksan ni Papa, dahil sa door bell, wala kaming made, security guard, o kung ano pang mga taong pagsisilbihan, dahil ayaw ni Mama na magkaroon.

She told us, it'd be better if we could trust one another, than others. Dahil kahit pa pagtiwalaan mo silang matagal, hindi parin aabot sa punto na may tatalikod sayo't pagtaksilan ka ng hindi mo malalaman.

I heard the door open, and close of the car, and then suddenly vanish away.

"Who is he, anak?" Papa ask, and holding my shoulder. Papatungo na kami sa pintuan ng bahay namin ng mag tanong si, Papa.

"The president of the club. May practice kase kami, Pa. Kaya natalagan ako, I mean kami, medyo madami kami," tumango si papa, at binuksan ang pintuan. At hindi pa nagtanong, o nagtaka.

"Then, change you clothes first, so we could eat our dinner," he tapped my head, and then I heard him called Mama.

Pumunta na ako sa kwarto, bago kopa mailagay ang bag sa study table, tumunog na ang cellphone ko. I bug out my iPhone inside of my back pocket. I turn it up, and read the message that I'd received.

My Baby Bed:

I know you're not okay. But, I won't force you to tell me what's your problem are. I just can't stop thinking, when I left your place, you ignored me.

Hindi dapat ganito. I appreciate his text message. He told me that he has a girlfriend already earlier, I should distance myself. Bago kopa maisip na replyan siya. I ignored his text, and I changed his name into; Bedavane Thaddeus.

Ayaw kong mahulog sa kaniya, lalo pa't kakilala ko lang sa kaniya, at lalong maaga pa, kailangan kong umiwas dahil may girlfriend na iyong tao.

My hair dried after, then I went down. Kumain naman kami ng matiwasay, at masaya hindi dapat ako mag paapekto sa sinabi niya, dahil pamilyang oras, at hindi dapat ako malungkot sa harap nila.

Everything's fine. I finished all my assignments in just two hours, those subjects are so stressful to be lift, but I won't, I still have remaining days before our little vacation in 'Batangas'. I probably sleep at this hour now, but I can't sleep. It's passed midnight. I then turned my body left side, and looking at those twinkling stars made me yawn a bit.

What if I response to his text what will happen?

Ugh! Shut up Ailnishta! Sabi niya may girlfriend na siya!

Sa pagka frustrate ginulo ko ang buhok, at tinaklob ang kumot sa mukha. I closed my eyes tight. Hindi. Simula bukas, ay kailangan hindi kona siya pansinin, at casual lang dapat ang pagkakilala ko sa kaniya. Wala ng iba. Wala na. Hindi na crush o, kung ano pa! Hindi ko naman talaga siya crush. Promise.

Nakatulog ako sa gulo ng iniisip, at nagising ng late, mabuti nalang at alas-ocho pa ang pasokan ng klase ko, kaya hindi kona kaugaliang mangamba pa.

• • •

"Never stop of your dreams, it's our soul, mind, our strength can help to ourselves. It's our self trounce, but there's time we can heal. We may defeat sometimes, but had a huge strength to elevate through hard things. We feel affliction because of those hard things that we suffered. Those suffering can changed into a good life, if we succeeded the last attempt. After we accomplished the suffering, yes, that's the end of the suffering, and no more pressure to be waste, and duress. So, that's it for today. Thank you!" I bend my head, and they clapped.

Nagtagal ang report ko ng isa't kalahating oras dahil sa mga tanong nila, at sagot ko, hindi ko inakala na matapos.

Sa wakas tapos narin ang individual report. Hindi ko alam anong unahin kanina, syempre kinabahan ako, pero kailangan hindi, dahil grado ko ang nakasalalay dito.

I sighed in weariness.

"Wow, teacher na talaga ang datingan, huh?" Ang classmate kong nasa gilid at tinulungan akong mag ligpit ng mga visual aid.

"Hay nako, Geoffrey, ikaw rin naman ah? Sus, galing mo kaya sa report mong mala sona kung magsalita kanina, dinaig mo ang presidente," tumawa siya't ako rin.

Tapos na ako magligpit, at ang ibang nag report rin kanina, bali lima kaming lahat. Bumalik na ako sa inuupoan ko't si Roca, naka-ngiti naman sa'kin.

"Galing naman ni, Ma'am!" Nanlisik ang mata ko sa pag tili niya.

"Tumigil ka nga, Roca!" Tumawa kaming dalawa at nanahimik na dahil nagsalita ang prof namin.

Nagtagal pa ng ilang oras, para sa klase, recitation, test. At ng dumating ang hapon para sa patapos na klase ngayong araw, nag palibre na naman si Roca. Mayaman naman siya, ayaw niya lang magwaldas.

"Thank you!" Roca said. Nilibre ko siya sa coffee shop sa labas ng school namin, may dalawang oras pa kami bago ang practice.

"I changed my mind, Ai. Instead 'Girls Like You' ang kantahin na'tin ay, Thinking out loud by Ed Sheeran nalang," kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Hmm, ano 'yan?" Hindi ko naman alam ang mga sinu-suggest na kanta ni Roca. I prefer old songs.

"Will your eyes still smile from your cheeks?

And darling I will be loving you till we're seventy.

And baby, my heart could still fall as hard at twenty-three..." Roca sang while her voice soft filled my ears. I smiled when he sang and looked into my eyes.

"Oh! I remember that song, I like it!" While drinking, I diverted my eyesight to her. Ngayon nasa labas na. Binalik ko ang tingin ko sa kaniya ng nagsalita siya.

"So, you agreed?" Tumango ako sa kaniya.

"Great! Sige, pupunta naman tayo sa headquarters later para sa practice, at sabihan ko si, Kathryn," sabay subo sa pagkain niya.

The time had passed, we walked outside of the coffee shop, and went back to our school.

While walking I think about the scenery last night of his texts. Hindi ako nag reply kagabi, at kanina sa 'good morning' text niya. Dahil nakita kanina sa ignored messages. Hindi ko alam anong gagawin ko kung magkita kami ulit ngayon.

Ai! You promise last night, if you are having encounter on him you must be act casual, and that's all!

Does it matter? Ano naman nga'yon kong pansinin ko siya? Masama ba? As if naman agawin ko siya sa girlfriend niya?

Whatever, Ailnishta Zui!

Pumasok na kami sa pintuan, katulad kahapon na hinintuan, at binuksan ni Roca 'yon.

Nakita kona silang Kathryn, na nakapatong sa hita ni Constantine, na naghaharutan. Umirap ako sa kawalan.

Si Raid naman ay naka-pokus lang sa papel namay lyrics, siya ang magsolo sa pagkanta, dahil sa kaniyang kaanyuan na badboy look, mas madali niyang maakit ang mga babae. Hindi mas hamak na mas gwapo sa kaniya si Bedavane. Pero, malakas rin ang dating ni Raid sa babae.

Napunta naman ang mata ko kay Bedavane na nakaupo, katulad kahapon sa inuupoan niyang mag isa ulit, at naka-focus sa electric guitar niya.

Bedavane, is different from other boys, when I look at him for the first time. Makaramdam ka ng sensual, the way he move his body, the way he talked, and his manners is in total average of the man you find. He showed his respect to me sometimes. He's a gentleman, and adonis overall.

Kinaskas niya ang electric guitar, kita ang mga ugat sa kamay niya sa tuwing ginagalaw niya 'yon.

Bumaling ang kaniyang mapupungay niyang mata sakin, at napatitig ako roon. Sayang, sobrang gwapo mo kung may girlfriend na, at hindi ako 'yon. Umiwas ako ng tingin sa kaniya, at pumunta kay Roca na sinabihan na pala niya si Kathryn sa kakantahin namin.

We practiced. I felt a bit timid when they looked at us. Lalo ng sa part kona ay, humiyaw si Raid, at pinalakpakan ako.

"What the... Your voice is so refreshing, and soft, Ailnishta!" Namula ako at tumingin sa kaniya, at ngumiti nalang.

Sinaway naman siya ni Kathryn para makapag-focus kami sa pagkanta. Ngayon ay tapos na kaming tatlo, sina Bedavane, at Constantine ang sunod, bumaba kami si mini stage, at sila ang pumalit samin.

Inayos mona ni Bedavane ang electric guitar, at umupo na silang dalawa. Kathryn clapped her hands when Stan started singing. Maganda rin ang boses niya, medyo may pagka-reggae, at paos ang boses. No wonder diyan siguro nahulog si Kathryn, hindi biro na maganda nga boses ni Stan.

Umupo ako sa inuupoan ni Bedavane kanina, at tumingin sa kanila. Hindi ko namalayan na siya na pala ang susunod. Napa-tayo balahibo ko ng marinig ko ang boses niya. Sobrang ganda, parang may humaplos sa puso ko, ng makaramdam ako ng kilig ng malinaw niyang ikinanta ang kanilang kanta, at sa malambot niyang boses. Napalunok ako ng tinitigan niya ako ng kumanta siya. I blinked my eyes twice, and cleared my throat.

Oh, my gosh! Pinagpawisan kamay ko.

Iniwas ko nalang ang tingin ko't nakinig ang tenga sa kanila. Kunware walang pakialam, pero meron talaga.

'Yan dapat, Ai. Umiwas ka, dahil may girlfriend na 'yong tao.

"Galing ninyo! Woah! Ikaw rin Raid, galingan mo!" Roca exclaimed.

"Galing mo, Baby Stan! I love you!" Nagkatuwaan pa sila, at hanggang sa tapos na kami sa pag practice.

Nagmadali ako dahil ayoko siyang maka-usap ng parang lalapit na siya sakin, tinolak ko si Roca, hanggang sa makasakay na siya sa kanilang sasakyan at ako rin sa cab.

• • • • • •♪♪♪• • • • • •

Happy read!

Can I read your thoughts? You can comment.

You can add me on my f*******: account: Keydisey Stary