“พี่ครับ”
เขาพยายามเรียกอีกครั้ง ดุจดาวเหม่อลอยมองเพดาน ริมฝีปากซีดเซียวพึมพำขอความเห็นใจ ทุกอากัปกิริยาบ่งบอกให้รู้ว่าคืนนั้นดุจดาวต้องพบเจอกับอะไรบ้าง ผู้หญิงจิตใจดีคนนี้ต้องตกเป็นเหยื่อของไอ้เดนมนุษย์อย่างมัน ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ทำไมฟ้าดินถึงใจร้ายลงทัณฑ์คนที่แสนดีเยี่ยงเธอได้ลงคอ
“อย่าเข้ามา! ฮึก อย่า” ดุจดาวไม่เห็นความหวังดีของน้องชาย นาทีนี้หล่อนเห็นแต่เพียงภาพความโหดร้าย ใบหน้าหื่นกระหายของปกเกล้า เสียงครางอันสุขสมของมันยังคงเด่นชัดอยู่ในความทรงจำ วินาทีที่มันได้ครอบครองเรือนกายบริสุทธิ์ แววตาของมันสะใจเหลือคณา หล่อนจำได้ไม่เคยลืม
“อย่าทำ…”
น้ำเสียงเริ่มแผ่วเบา สติถดถอยจนในที่สุดก็ดับสิ้น พี่สาวน่ากลัวจะร้องไห้จนเหนื่อยและอ่อนเพลียไปเอง เฟอเดอริกจัดการอุ้มร่างเบาหวิวไปนอนบนเตียง ลูบไล้แก้มนวลที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตา
“ทำไมอาการไม่ดีขึ้นเลย” เขาเอ่ยถามพยาบาลพิเศษ
“ดูเหมือนอาก
