Ep. 4
442 Words
EP:4
หลังจากที่ทะเลาะกับไอ้ตาบ้านนั่นอยู่พักนึง เราก็เดินมาหาพี่อัท.. ด้วยอารมณ์สีหน้าที่ไม่พอใจ
พี่อัท: เป็นอะไรคุณหมอ
เรา: ปะ ปะ เปล่าค่ะ //ยิ้มแห้งๆ
พี่อัท: แล้วทำไมทำหน้าหงิกหน้างอแบบนี้
เรา: คงเป็นเพราะอากาศร้อนละมั้งค่ะ คงยังปรับตัวไม่ทัน // ก็นะปารีตกับไทย สภาพอากาศคนละแบบกันเลย
พี่อัท: อ่ะๆ งั้นกินน้ำเย็นๆก่อน จะได้สดชื่นขึ้น ///ส่งแก้วน้ำให้เรา
เรา: อ่าาาา สดชื่นจัง 😬😁
พี่อัท: ดีแล้ว ///เอามือลูบหัวเราเบาๆ
เรา: แล้วใครจะมารับค่ะ
พี่อัท: ไอ้เบมั้ง พี่โทรไปถามป๊าป๊าบอกติดธุระอยู่คงให้ไอ้เบมารับแหละ
เราจะบอกก่อนนะว่า เรากับพี่เบจะแต่งตัวคล้ายกันเวลาเราอยู่ด้วยกัน เหมือนคนเป็นแฟนกันตรีมคู่พอนึกออกใช่ไหม เหมือนแฝดทั่วไปนี้แหละ ป๊าม๊าชอบหาเสื้อผ้าให้ใส่เหมือนๆกัน มันจะดูน่ารักดี
รอไม่นานพี่เบก็มารับ
พี่เบต้า: เปิดประตูลงจากรถ// ไงรอนานไหมเฮีย //หันไปหาพี่อัท//รอนานไหมคุณหมอของพี่ //เดินเข้ามาหาเรา
เรา: รอจนรากงอกที่ตูดละเนี่ย ทำไมมาช้าจังเลย
พี่เบต้า: มาถึงก็บ่นเลย คุณหมอ //เดินมาขยี้ผมเรา
เรา: กลับบ้านเถอะ หิวแล้วคิดถึงป๊าม๊าด้วย
พี่อัท: งั้นพี่เอากระเป๋าใส่ท้ายรถแป๊ป
เรา: พี่เบกำลังจะเดินไปขึ้นรถ // พี่เบเดี๋ยวก่อน
พี่เบต้า: ว่าไงครับ
เรา: ขอขี่หลังหน่อย ขาเดินไม่ไหว //อ้อนพี่หน่อย
พี่เบต้า: กลับมาไม่ทันไรเป็นง้อยละหรอ
เรา: มาเถอะน๊าขอขี่หน่อยย
แล้วพี่เบก็ยอมให้ขี่ 5555 มีพี่แฝดตามใจน้องแบบนี้ก็ดีถึงจะเกิดห่างกันคนละไม่กี่นาทีก็เถอะ เราจะชอบอ้อนพี่เบแบบนี้ทุกครั้งที่เจอหรืออยู่ด้วยกัน พี่เบชอบตามใจเรานิ
พี่อัท: ป่ะเสร็จละ ///นั่งข้างคนขับ
เรา: เออพี่เบ ที่บ้านมีอะไรให้กินบาง หิวจะแย่ละ
พี่เบต้า: ของกินเพียบ อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยแหละ
เรา: ใครอยู่มั้งค่ะ
พี่เบต้า: ป๊าม๊า ป๊าโอ๊ต ม๊าแอล ป๊าแซม ป๊าซัน ///คือ พี่ชายป๊ากับม๊าเราจะเรียก ป๊าหมดเลย ม๊าสอนให้เราเรียกตั้งเเต่เด็กๆ
พี่อัท: แล้วลุงแซ็คละ
พี่เบต้า: อ้อ ป๊าแซ็ค ไปโรงพยาบาล
พี่อัท/เรา: อืม
- Writer
