The b***h and the Bodyguard

CHAPTER 5

Palipat-lipat ang tingin ni Maita sa ama at sa lalaking bumitbit sa kanya sa mula sa party. Hindi man lang niya namalayan na nakatulog pala siya sasakyan pagkatapos nitong makipagbarilan sa mga di kilalang nilalang na humabol sa kanila. Nagising na lang siyang nandito na sila sa kung saan. FYI lang, that "kung saan" is their Ancestral House. The place where’s her abuela and abuelo lives before. Pero since wala na ang mga ito napabayaan na rin ang mansion at madalas pa ang patak ng ulan kesa sa pagbisita nila rito.

Naka-angat ang kilay niya nang pagkataas-taas nang dumako ang mga mata niya sa binata. Parehas silang nasa harap ng ama niya. Nasa loob sila ng family library na nagsisilbi ring opisina ng abuelo niya noon.

“Por favor papa! ~Please Papa~ Can you just atleast tell me what is going on here?”mariin niyang tanong sa ama. “May karapatan naman siguro akong malaman kung anong nangyayari rito di ba?”

“Sit down hija,” utos ng ama niya, na agad niyang sinunod. “And you...” Tinitigan niya ng masama ang binata ng umupo ito sa tapat niya. Nahihiwagaan talaga siya sa dahilan kung bakit ito narito.

“Can i ask something here?” itinaas pa niya ang kamay. "Why is he still here papa? Pwede na siyang umalis di ba?” umiiral na naman ang kamalditahan niya. One intimidating presence is enough in this house. Tama nang ang ama nalang niya iyon.

"Stop it Maita!" kapwa sila lumingon nang magsalita ang papa niya. He speaked hard and powerfull.

"But papa..."

"I just forget to introduce him to you lately... " ani ng ama niya. S’ya naman ay napabaling na naman ang tingin sa binata na tahimik lang na nakamasid sa kanilang mag-ama. Tila ba hindi ito apektado sa presensya ng ama niya na nasa harap nila. "He is Kar---,"

"Kirito Alas... just Kirito Alas. I am your bodyguard. At your service senyorita." Ngumiti pa ito sa kanya na parang nang-uuyam.

"NO!"Nagtatanong ang mga matang tumingin siya sa ama. Nahuli pa niyang nakikipagtagisan ito ng tingin sa binata, na ipinagtaka niya. "NO! Hindi pwede ito papa. I declined this thing already and---,"

"Do i have to remind you Maita that I am the law in this family? And you don’t have the right to decline my decisions. Tama na ang katigasan ng ulo mo! This is for your own good. Paano na lang kung wala siya kanina? You could be a cold corpse by now!”

Umawang ang labi niya. For the first time, her father talked to her this way. Palagi kasi itong malambing sa kanya. Oo lang ito ng oo sa lahat ng hiling niya. But now... it's different. At kasalanan ito ng lalaking ito. Pinukol niya ito nang masamang tingin. At ang nakakainis nakuha pa nitong ngumiti na parang asong ulol.

"No puedes hacer esto a mí papa, ~You can’t do this to me papa~” lumambot ang tinig niya. Kung hindi niya madadaan sa matigasan ang ama niya. She know she can with her soft and teary eyed face. She haved to do this. To act like innocent and helpless. Kilala niya ang ama niya. Hindi siya nito matitiis. "Por favor, papá te ruego, ~Please Papa, I’m begging you,"

Her fathers face softend. Bumuga ito ng hangin, as if he is telling him na suko na ito. But in her shock iba ang lumabas sa bibig nito. "Has tenido que entender a Hija. Esto es para ti. ¡Y tengo que hacer esto, no te gusta o no!~ You have to understand Hija, This is for you. I have to do this, wither you like it or not.” May pinalidad na boses nito. Its like her father does'nt have a choice. Para sa kanya. Sa ayaw at sa gusto niya? That's bullshit!

Bagsak ang balikat at luhaan. Tumakbo siya palabas ng ancestral house nila. Ang plano niyang pag-iyak sa harap ng ama niya ay naging totohanan. Now she is crying as she run with no direction at all. Maybe this is her karma. For always using her drama tactics to her dad.

“I'll follow her.” Alas informed the old man. Bakas sa muka ng matanda ang labis na pag-aalala nito sa anak na sa sobrang sama ng loob ay umiyak at lumabas. Tumitig sa kanya ang nagaalalang mata ng matandang Lopez. His face still intimidating and full of authority but not for him.

“Why did you interrupt me as i introduced you to my daughter young man?” Tanong nito. “It does'nt even your real name.”

“I have my reasons old man... and plans. Would that be enough?” Matiim itong tumitig sa kanya. At siya nakipagsukatan lang ng tingin sa matanda. Sa huli, siya na ang nagpa-ubaya. Not because he tamed by this man, is it because he have to respect this old man for some personal reasons.

“If that reasons and plans of yours include my precious daughter. That should be very good,”

“When i accepted your call, asking me for help. You agreed already to what ever i want, i need... including your precious daughter. Just to keep her safe. Right old man?”

Parang nawalan ito ng lakas. Nakita niya ang pagbagsak ng balikat nito, tanda ng pagsuko.

“ In order to keep her safe. I'm fine with that.” ani nito.

“ I’m going, Gracias viejo." Paalam niya bago tuluyang lumabas ng silid. Alam niyang napa-iling ang matanda when he also speak Spanish. Akala ata ng mag-ama na iyon hindi siya nakaka-unawa ng lengguahe ng mga ito. Well, he would'nt be Karloz Ace Montefalco Pavlos for nothing. But for now he is a bodyguard. How is that? Hmmm...

Nang makalabas siya sa mansyon ng mga Lopez, unang hinanap ng mga mata niya ang dalaga pero hindi niya ito matagpuan sa paligid.

Hindi niya mapigilang ma-inis. Mukang pasasakitin ata agad ng babaeng iyon ang ulo niya. And speaking of head, kahapon pa pinasasakit niyon ang ulo niya. He mean the other one.

Agad niyang tinungo ang kotse niya na nakaparada sa garahe at pinahaharurot iyon. Napangiti siya nang matanaw ang dalaga, Hindi pa naman pala ito gaano ng nakakalayo. Because a few kilometers away from the mansion his eyes spotted the lady walking, like she owns the freaking road. He tsked, seeing it walking, in the middle. Yeah, in the middle. Mukang wala ata sa bokabularyo nito ang salitang tumabi.

And before he knew he has that evil grin in his face and screwed the wheel of his Mustang fast enough to make that beautifull lady scared to death.

"Ahhhhhhhhhh———" Maita screamed from the top of her lungs when she saw a car just ready to hit here. Nanigas ang buong katawan niya. Wala siyang nagawa kundi ipikit ang mata sa sobrang takot. Hinintay niyang maramdaman ang pagtama nito sa kanya because she's so sure one hundred and one percent that it would be hit her. Sa bilis ba naman nitong tinalo pa si Paul Walker ng fast and furious.

But none. Wala as in wala. Kaya naman nan-laki ang mata niya at nan-lalambot na tiningnan ang Mustang car na nasa harapan niya. Just inch away from her knees.

"Ohh goshh---," para siyang gulay na unti-unting nalanta. Her knees are thrembling. And before she knew she lost her consciousness. Thanks to her so called bodyguard.

“Skata!”

This is what happens when he let his evil side reign over. Damn it! He just wanted to scare her. But making her scared to death and unconscious wasn't his plan at all.

~Really!? Does it want you like, to hear her scream?~

He wanted to hear her scream but not to cause her any harm. He wanted to hear this woman scream in pleasure not in pain. Gusto lang naman niya itong biruin dahil natutuwa siya sa reaksyon nito pag nagagalit. Binuhat niya ang walang malay na dalaga na nasalo niya bago pa pag-pyestahan ng alikabok ang malambot at maputi nitong balat. Ma-ingat niya itong inilapag sa driver seat at sinuotan ng seatbelt. There. Sleep. "I kyría mou ómorfi̱ ~ My beautiful lady.~”

Ipinilig niya ang ulo. f**k s**t! Ano ba'ng pinagsasasabi niya. Muli niyang itinuon ang walang emosyong mga mata sa daan at pinaharurot iyon palayo sa mansyon.