Umalis
Halos hindi ko na muli pang nahanap ang sariling boses matapos ang nangyari. I cleared my throat when we were already walking towards their gate. I tried to act as normal as possible.
"Iniimbitahan nga pala kayo nila Mommy sa bahay... Doon na raw kayo mag-dinner bukas," kaswal na wika ko.
Hindi sya tumingin sa akin ngunit napansin ko ang bahagyang pag-angat ng kilay nya.
"Para saan?"
I bit my lip. "Munting salu-salo lang para i-welcome kayo rito sa Calle Nueva.."
"Wag na kayong mag-abala pa." he dismissed in a monotone.
Bahagyang bumagal ang mga hakbang ko.
"Ayos lang. Gusto rin kasi kayong makilala nang lubusan nila Mommy—"
"Hindi na kailangan." putol niya.
Natigilan ako. My forehead creased. Hindi na kailangan o hindi mo lang gusto?
"Ayaw mo?" diretsong tanong ko.
Umas
