“สวัสดีครับ….”
“ผมไดร์ฟ….จะมาร้องเพลงเพลงหนึ่ง…..”
“ผมเป็นคนหนึ่ง….ที่ไม่เคยเชื่อเรื่องพรมลิขิตเลยสักนิด…”
“แต่วันนี้….พวกคุณทำให้ผมเชื่ออย่างหมดใจแล้วครับ…ว่าพรมลิขิตมีอยู่จริง^_^”ไดร์ฟว่าเสียงหวานอย่่างเอาใจแฟนคลับพร้อมกับกระพริบตาข้างหนึ่งอย่างหว่านเสน่ห์
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!”ทันทีที่ไดร์ฟเอ่ยจบเสียงของบรรดาเหล่าแฟนคลับก็ต่างพากันร้องกรี๊ดกันอย่างดังสนั่นลั่นห้าง ฉันนี่แทบจะแก้วหูแตกจนต้องยกมือขึ้นมาปิดหูทั้งสองข้างแทบจะทันที
ฉันมองไปบนเวทีที่ตอนนี้เห็นไดร์ฟนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงกลางเวทีในมือถือกีต้าร์ไฟฟ้าเตรียมพร้อมลีดจังหวะดนตรีอยู่
~ คนตั้งมากมายเป็นหมื่นล้านคน~
~แต่เพราะอะไรที่เราสองคน~
~ถึงได้มาพบกัน ถึงได้มารักกัน~
เสียงของไดร์ฟเอ่ยร้องเพลงออกมาด้วยเสียงนุ่มทุ้มละมุนทำให้คนทั้งหน้าเวทีต่างพากันหยุดส่งเสียงร้องกรี๊ดและตกตะลึงอึ้งกับเสียงที่หวานอย่างมีเสน่ห์ของไดร์
